HAYATIMIN GÜZEL ANLARI

• 22 Mart 2020 Pazar 12:10:01

HAYATIMIN GÜZEL ANLARI 

Bundan birkaç yıl önceydi. Bir derneğin lokalinde oturuyordum. Takım elbiseli bir adam içeri girdi. ‘Hoş geldin ‘dedim. Tokalaştık. İlim Yayma Cemiyeti değil mi burası? Evet ‘dedim. ‘Başkanı arıyorum ‘dedi. ‘Yok, burada’ dedim. ‘Yarın gelin’. 
Ertesi gün yine oradaydık, yine aynı vakitte geldi aynı adam. Yine Başkanı sordu. Yine Başkan yoktu. Bu kez onu oturmaya ve başkanı beklemeye davet ettim. Oturdu. Sohbet etmeye başladık. Nereden gelip nereye gittiğini sordum. Siirtli olduğunu, buraya tayin olduğunu, geldiği yerde aynı derneğin şubesinde görev yaptığını, burada da hizmetlerine devam etmek istediğini bildirdi. 
‘Olur’ dedim ‘Ben Başkanın kardeşiyim, sen bizim yönetim toplantımıza gel’. ‘Tamam’ dedi. Ayrıldık bir iki hoşbeşten sonra. Çay ikram edebildik o gün kendisine sadece. Sonradan uzun sürecek dostluğumuz böyle başladı. 
Bir devlet dairesinde müdür yardımcısı idi. Lojmana yerleşmişti. Lojman benim oturduğum ilçedeydi. İhtiyacı olan her şeyi bana soruyordu. Öğlenleri şehirdeki dernek merkezinde hizmetlinin kaynattığı çorbadan içiyorduk beraberce. Akşamları beraber eve gider olmuştuk. Özel arabası vardı. Sabahları da beni almaya başlamıştı. Onun işyerinden sonra ben biraz yürüyordum. 
Abimle tanıştırmış, hakkında araştırma yapmıştım. Geldiği vilayetteki dernek başkanı aramıştı.’ Ona güvenin demişti. Seyittir ama bunu saklar. Onunla övünmek istemez. Çalışkandır, alçak gönüllüdür. İnançlı ve erdemlidir. Kıymetini bilin.’ 
Böyle başladı dostluğumuz. Ailece de görüşmeye başladık. Yediğimiz, içtiğimiz ayrı gitmez olmuştu. Onu eşim dostumla tanışırdım. Ama o beni satmadı. Abimle de dost oldu. İkimizin manevi kardeşi oldu. Bütün ailemizi tanıdı. Bizimle oturup kalktı. ‘Kankan’ diyorlardı bana onun için. 
Onu gittiğim her yere götürdüm. Bir günümüz ayrı geçmiyordu. Sonra belediyede müdür oldu. Resmi arabayla beni de her yere taşımaya başladı. Bütün faaliyetlerimize katkıda bulunuyordu. 
Yıllar önce ettiğim duaları hatırladım. Allah’ım beni sofi ve seyitlere yoldaş eyle diyordum. Olmuştu, duam kabul olmuştu. Bu duayı da bilinç dışı yaptığıma eminim. Duayı da bana o yaptırmıştı. İstetmiş ve buldurmuştu. Hayatımın her döneminde seyitlerle arkadaş olmuştum. 
Seyit Adnan, Mustafa, Rıdvan, daha ismini şu an hatırlayamadığım niceleri. Daha dün Seyit komşumuz bizi kente giderken arabasın almış gideceğimiz yere götürmüştü. Bizim evde kiracı olan bir sürü seyit dost ve arkadaşlarımız olmuştu. Seyithan, Seyit Enes. 
Seyit Rıdvan öğretmen olarak tayin olduğum ilçede iş bulup yerleşmişti. Bu ne büyük tesadüftü. Hayatımın her anı bu şekil tevafuk sayılabilecek tesadüflerle doluydu.

Ahmet Kemal