Yalnızlık Üstüne......

• 15 Şubat 2007 Perşembe 14:36:25

Yalnızlık ah o yalnızlık...Yalnız kalmak belki bir ilaç dertlerlerle yüzleşmek için bazende bir ıstırap bitip tükenmeyecek gibi.Sizce hangisi?

Yalnızlık kalmak sorunlara çözüm bulabilir mi acaba yoksa paylaşmak mıdır doğru olan hangisi ?Bana sorarsanız herikiside doğru.Bazen yalnız kalmak çözer bütün sorunları düşüncelerimizi toparlamaya bu akıp giden hayat karşısında tek çaredir.Gerçeği görebilmek için,ben ne yaptım diyebilmek için,sorun nerdeydi ne yapmalıyım diyebilmek için...Bu acı verir şüphesiz ve çaresi yoktur katlanmamız gereklidir vede bazen katlanamayız.İşte bu karşı koyuştan bahsedelim birazda.İsyanlarla karşı çıkmalarla kendimizle yüzleşmekten kaçarız.Ve birazda kırarız etrafımızda yardım etmek için yalvaran gözleri.Onların amacı sadece yardım etmektir ve dayanamıyordur onlar bizim bu halimize.Üzülüyorlardır bunuda görürüz ama faydası yok kırarız kalpleri hiç mi hiçine! Ben dertliyim kimse dokunmasın demekle nereye varırız defolun başımdan gidin demekle!!! Halbuki daha mantıklı olsak onlara izha etsek halimizi beni yalnız bırakın sadece bunu istiyorum desek onlar anlamayacak mıdır?Tabii ki anlayacaklar ve bizi yalnız bırakacaklardır ki onlar bizden tecrübeli olabilir yaşadıkları hayat bakımından.

Gelelim yalnız kalmaya.Yalnızken ne hissederiz,ne yaparız,ne düşünürüz? Şüphesizki herşeyden uzaklaşırız hiçbirşey yapmak istemeyiz.Bu yalnızlığın sebebi ihanetse,aşksa,yalansa artık daha bir farklı bakarız hayata.Herşeye,herkese karşı önyarğıyla davranırız.Artık değişmişizdir kalbimiz yıpanmıştır küsmüştür bazı şeylere güvenemiyoruzdur kimseye ki aşkım,dostum dediğimiz kişiler bile böyle yaptıysa!Nelerle mi uğraşırız ?Bu acıları unutmak için müzik dinleriz slow müzikler kendimizi dinlendirelim diye ki bazende arabesk dinleriz dert diyince akla o gelir degil mi çoğu zaman.Ama bence bunlar bizi sakinleştiriyor mu derseniz hiçte degil belki öyle gözüküyor ama unutmayalım ki bu dertlerimiz kalbimizde iyiden iyiye oturur yer eder.Ağlıyorum açılıyorum kendime geliyorum diyorsunuz duyar gibiyim.Ağlayın belkide en iyi yol sakinleşmek için ki diyorsanız ağlamak için dinliyorum ben o zaman dinleyin derim.Çünki öyle şarkılar varki ağlamamak elde degil .Birde o şarkılarda kendimizi bulduysak bakmayın ağlayan gözlerimize.Örnek mi işte ben :) Aynı şeyleri yaşadım aynı şeyleri yaptım.Platonik bir aşkın kurbanıydım ben yaklaşık 3 yıl önce.Çok sevdiyseniz yani tam bir platonik aşık olduysanız ve karşılık bulamadıysanız bu yaklaşık 2 yıl sürüyor yani etkisinden kurtulmak bu bunu yaşayan sorduğum 3 4 kişiden 2 sinin cevabı.Yani böyle bişey varsa 2 yıl sonra hafifler dertleriniz :) Şaka bir tarafa konuyu dağıttık galiba ben fazla yazan biri degilimdir yani pek beceremem ama ciddi ciddi yazdım galiba :)

Bu kadar şeyide sonuca bağlamak gerekirse eğer: Ağlamak sakinleşmek için güzel bir yol müzik dinleyerek daha etkili olabilir.Ayrıca yalnız kalmak istedigimizde daha az kırıcı olmaya çalışalım bize yardım etmek isteyenlere.Şunuda unutmayalım ki bazı şeyler paylaşılmadan çözülemez buna yüreğinizle karar verin ben bunun ayrımını yapamam tabii ki.Ve ne olursa olsun kimseye karşı önyargılı olmayalım bir kişi yüzünden herkesi aynı kefeye koyamayız.

Umarım canınızı sıkmamışımdır.Kendimce birşeyler söylemeye çalıştım.Sürçü lisan ettiysek affola.Okuyan okumayan herkese şimdiden teşekkürler yorumlarınızı bekliyorum.Kalbinize ve kendinize dikkat edin sevgiyle kalın.