Söndürün ışıkları, kula kulluk edenleri görmek istemiyorum, Allah’a şirk koşanlardan bıktım usandım.

Allah hesap sorucu olarak yeter.”(33 Ahzap 39) Allah’ın insanın kulluğuna ihtiyacı yok ama insanın yalnızca O’na kulluk etmeye ihtiyacı var. Çünkü seni ve senin her türlü ihtiyaçlarını yaratıp önüne seren O dur.

Senden istediği tek şey Rabbinin tek ilah olduğunu kabul etmen ve O’ndan başkasını O’nun yerine koymadan yalnızca ona kulluk (ibadet) etmendir. Allah’ın insanlar arasından dilediklerini elçiler seçmesinden dolayı, elçilerin insani özelliklerinden hiçbir şey kaybetmedikleri gibi, insani özelliklerine de diğer insanlardan farklı bir şey artırılmış değildir.

“De ki; Ben de sizin gibi bir insanım. Yalnızca bana, sizin ilahınızın tek bir ilah olduğu vahy ediliyor. Kim Rabbine kavuşmayı umuyorsa, salih ameller işlesin (doğru işler yapsın) ve Rabbine ibadet ederken hiçbir şeyi ve hiçbir
kimseyi O’na ortak koşmasın. ”, şeklindeki izahata rağmen buna inanmıyorsan, doğru budur, demiyorsan, demiyorsanız, söndürün ışıkları kula kulluk edenleri görmek istemiyorum.

Söndürün ışıkları çocuğa taciz edenleri görmek istemiyorum, çocuğun iç dünyasında fırtınalar eserken, tacizcilerin ellerini kollarını sallayarak dolaşmasını görmek istemiyorum.

O istismar hiç bir şekilde çocuğun suçu değildir. İstismara uğrayan çocuğun yalnız bırakıldığını, ona acındığını görmek istemiyorum. Çocuğun uğradığı tacizin bir sır olarak kalmasını istemiyorum.

Tacize uğrayan çocuğun canının acımasını, korkmasını istemiyorum.

Eğer görmüyorsanız, göremiyorsanız bunları söndürün ışıkları, çocuğa taciz edenleri, tacize uğrayan o minicik yavruları görmek istemiyorum.

Söndürün ışıkları her türlü şiddeti ve kadına şiddeti görmek istemiyorum.

Resûlullah (s.a.v) hanımlarını döven erkekleri muhtelif şekillerde uyarıp bunlara karşı dâimâ memnuniyetsizliğini ifade edip, “Kadınları ancak kötüleriniz döver.” Diye buyurmuşken, bırakın dövmeyi, her türlü işkenceyi, şiddeti uygulayanları görmek istemiyorum.

Allah Resûlü (s.a.v) Efendimiz’in hanımlarını hiç dövmediği, Peygamber Efendimiz’in hanımlarına ve hizmetçilerine el bile kaldırmadığını bilmemize rağmen halen ben Müslüman’ım diye geçinip kadına el kaldıranları, şiddet uygulayanları görmek istemiyorum, söndürün ışıkları, kadın cinayetlerini
görmek istemiyorum.

Söndürün ışıkları, insanın insanı sömürdüğünü, Emperyalizmin kanımızı içtiğini, siyasilerin Emperyalist ülkelerin oyununa geldiğini görmek istemiyorum.

Söndürün ışıkları, Vatan müdafaası diyerek ana kuzularının ateşe atıldığı, her gün onlarca şehit verdiğimiz, kendi halimize bakmadan onun bunun ülkesini sözde kurtarma emelleri için, Arap dünyasının lideri olmak hevesiyle, çocukları babasız, gelinleri kocasız, bacıları kardeşsiz, anaları, babaları
evlatsız bırakan bir sözde savaş görmek istemiyorum.

Söndürün ışıkları Terörü, teröre destek verenleri görmek istemiyorum, henüz yirmili yaşlarda bu dünyadan göçüp giden, arkada gözü yaşlı analar, babalar, gelinler, çocuklar bırakan o yiğitlerin şehadetini görmek istemiyorum.

Söndürün ışıkları, gaflet uykusundakilerin kendileri gibi düşünmeyenleri ötekileştirdiği, asıl kendilerinin gaflet uykusunda olduğunu bilerek bilmeyerek yaptıkları yaygarayla hayalle gerçeği karıştıran kendini bilmezlerin tozu dumana kattığı, yandaş medyada boy gösterdiği televizyonları görmek istemiyorum.

Söndürün ışıkları kimimiz, bir eli yağda, bir eli balda iken, aç, yoksul, kimsesiz insanları görmek istemiyorum.

Söndürün ışıkları karda, kışta, soğukta sahipsiz kalan, kaderine terk edilen, ya da çevreye zarar veriyor diye zehirlenen sokak hayvanlarını görmek istemiyorum.

Gördünüz neleri görmek istemediğimi şimdi yakın ışıkları, yakında uyanalım bu gaflet uykusundan, sen, ben, o demekten vazgeçip hep birlikte çareler arayalım.

Birlik ve beraberliğe en çok ihtiyaç duyduğumuz şu günlerde, her şey sadece siyaset mi?

Siz sayın politikacılar lütfen sadece koltuk aşkıyla daha fazla kırıp, dökmeyin bu Milleti.

Ve Ey Türk Milleti! Yakın ışıkları, yakın da bir ahvalimize bakalım ve çareler arayalım el ele, hep birlikte.

Öyle bir ışık istiyorum ki, adına Güneşe akmak diyorum, Haydi ne olur artık hep beraber Güneşe akalım. Geleceğimiz için, çocuklarımız için...

Mehmet Fikret ÜNALAN