ÇOCUKLAR SAYESİNDE DÜNYA GÜZEL OLACAK

• 25 Şubat 2020 Salı 21:10:28

HER ŞEYE YENİDEN MERHABA DEMEK İÇİN

Güzel bir gün ve güneşli bir havada tam da şuraya bir günaydın asarken, devamında da bir sürü güzellikler sıralamak istiyor insan ama maalesef bu mümkün değil, hele de yaşadığımız bu ülkede hiç mümkün olmayacakmış gibi duruyor. Tamam, ben yine de ılımlı olayım ve olumlu bakmaya çalışayım güne, hem bana hem de sizlere iyi gelecektir mutlaka...
Olumlu düşünmeye çalışıyorum elimden geldiği kadarıyla ama yine de olmuyor ve kendi kendimi yemekten başka bir şey gelmiyor elimden. Burada oturmuş ilgisiz gibi duruyor görünsem de aslında pek çok kişiden çok daha ilgiliyim, çünkü her gün, genç, orta ve de orta yaşın biraz üzerinde insanlarla karşılaşıyorum, sorular soruyor fikir alış verişin de bulunuyoruz karşılıklı. Hele çocuklar yok mu, her şey onların geleceğe nasıl baktıklarına bağlı ve geleceğin temel taşları olan bu çocuklarım bu kadar umutsuz, yâda bu kadar umursamaz olmaları moral bozsa da her zaman bir umut vardır ve var olmaya da devam edecektir diye düşünüyorum...
Sabah işe gelirken tıka basa dolu olan bir minibüsle yolculuk etmek ne kadar iyi ise o kadar iyiyim. Tıka basa olan minibüs her gördüğü müşteriyi almak için duruyor ve bekleyen müşteriler de ezilmeyi göze alıp minibüse binmek için olanca gücünü kullanıyorlar ve biniyorlar da bir şekilde, ne yapsınlar, hepsi de ekmeğinin peşinde.
Ama bu sabah bu kadar olumsuzluğu güzelliğe çeviren bir olay oldu, bir çocuk tüm bu sinir stresi dağıttı ve hemen hepimiz o çocuğa odaklandık, o çocuğu dinledik yol boyunca. Yol nasıl bitti, zaman nasıl geçti hiç anlamadık, zaman zaman gözlerimiz dolsa da. Çocuk belli ki babasıyla pek yolculuk yapmamış ki bu kadar mutlu bu kadar heyecanlıydı. Yarım yamalak kurduğu her cümlesinde üç kez ‘’baba’’, diyordu,cümlenin başında, ortasında ve de bitirirken. Öteki cümlesine başlarken de yine, Baba ile başlıyordu bazen iki ya da üç kez arka arkaya baba deyip sürekli tekrar yapıyordu. Bir düşünsenize Onlarca çocuk bir daha asla baba diyemeyecek, ya da baba ilgisini, sevgisini hiçbir zaman hissedemeyecek olan çocuklar geldi aklıma. Hani ‘’Şehitler tepesi hiç boş kalmayacakmış’’ ya.
Ya çocuklar;çocukları düşünen yok bu çocuklar ne yapar, nasıl büyür,ne hissederler bunu düşünen yok. Hiç kimsenin bu çocukları böylesine bir yoksulluğa itmeye hakkı yoktur, olmamalı da…Gündüz Yavuz..

25,02,2020:Salı..