KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 632 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
Kamber Ateş Nasılsın?
Bir insan için ana dilin ne kadar önemli olduğunu anlatan gerçek bir öyküdür Kamber Ateş’in Mamak Cezaevi’nde yaşadıkları..
Bu gerçek olayı yıllar sonra olayın kahramanlarından Kamber Ateş ile hapishane arkadaşı Ruşen Sümbüloğlu kaleme almıştı..
Konuyla ilgili şiirler yazılmış, besteler yapılmıştı..
Kayyum atanan belediyelerde tek dil baskısını okuyunca bu olay geldi aklıma..
Hatırlatmakta fayda var..
Yıl 1981’dir..
Aylardan Mart..
Kamber Ateş Kürt asıllı bir sosyalisttir..
12 Eylül darbesi olunca kendisini Mamak Askeri Cezaevinde bulur..
Tecrit günlerinden birinde Kamber’e bir mektup gelir..
Mektupta ilk görüş gününde annesinin geleceği yazmaktadır.
Kamber mutluluktan uçar..
Dört gün boyunca hücre arkadaşlarına “Annem ziyaretime gelecek” diyerek, sevincini paylaşır..
Görüş gününü iple çeker..
Bir gece öncesi sabaha kadar uyumaz..
Sabah buz gibi suyla duş alır, sinek kaydı sakal traşını olur..
Ve beklenen an gelmiştir..
Kamber bir anda görüşme kabininde karşısında annesini bulur.
*. *. *
"Anne görüş kabininde oğlunu görünce bir çığlık attı ve özlemle sarıldı.
"Kamber ateş nasılsın?"
Kamber "iyiyim canım annem" dedi "iyiyim"
Anne sevgi, özlem ve acı dolu gözlerle oğluna baktı ve tekrar sordu.
"Kamber ateş nasılsın?"
"İyiyim çok iyiyim, siz nasılsınız?" dedi tekrar Kamber.
Anne sustu, başını önüne eğdi.
Biraz bekledi.
Sonra tekrar oğlunun gözlerine bakarak sordu.
"Kamber Ateş nasılsın?"
Kamber o an anladı.
Kendisi içerideyken annesi Türkçe öğrenmemişti.
Cezaevine gelirken yolda kardeşi sadece bu üç kelimeyi öğretebilmişti.
Bir de defalarca uyarmıştı.
"Kürtçe tek kelime bile etme"
O yüzden anne sürekli aynı cümleyi tekrarlayıp duruyordu.
"Kamber Ateş nasılsın?"
Anne görüş bitimine kadar hep bu cümleyi kullandı.
Ayrılık zamanı geldiğinde evladına sarıldı ve tekrarladı.
"Kamber Ateş nasılsın?"
Dudaklardan dökülen kelimeler bunlardı.
Ama Kamber annesinin yüreğinin sesini duymuştu.
"Hoşçakal canım yavrum."
Görüş sonunda Kamber hücresine döndü.
Arkadaşları merakla sordu.
"Neler konuştunuz, anlat."
Kamber annesinin gözlerini hatırladı, o gözlerde herşeyi görmüştü.
Görüş boyunca anne ile oğulun yürekleri konuşmuştu.
Kamber arkadaşlarına sevinçle cevap verdi.
"Neler konuştuk neler!"
21 Şubat Dünya Anadili Günü
YORUMLAR
Ne kadar acı günlerdi o günler. Ana dilini kullanamamak ve baskı altına alınmak. Türk ya da Kürt ya da Gürcü ya da Arnavut bu memlekette bile yaşasa kendi ana dili ile konuşsun. Kimselere zarar gelmez, nitekim gelmedi de... Manidar bir yazıydı...
Siyasetten nefret etmek için çok geçerli mazeretlerden biriydi benim için, Mamak Cezaevi yaşanmışlıklarını okumak... Bu öyküyü de okumuş ve inanılmaz etkilenmiştim. Şimdi burada yeniden okumak aynı şiddette sarstı. Bunda; sizin, daha önceden de fark ettiğim akıcı ve düzgün anlatımınızın da payı çok büyük elbette.
“Anadili Günü” ile ilgili başka yazılar da okudum. Ama bu anıdan daha anlamlı ve daha güzel bir örnek görmedim. Daha güzel bir dile getiriliş de...
Dilerim, değeri fark edilir. Kutlarım!
