Dost'a

• 20 Şubat 2020 Perşembe 14:04:21

Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.

Hayat dostluğun ummanında ayrı kollardan uzansa da aynı sulara dökülmektir. Gün olur muştu çiçekleri konuk olur mevsimlere, köklü bir ağacın dallarında açar. Gün olur hüznü yurt edinmiş kara günlerin gölgesinde aynı derdi minval edinir yüreğinde.

Bunca keşmekeşin içinde, yorgun zihinlerin teselli ışığı, sırtını yasladığın dağ, başını koyduğun huzurun adı olmalı dost. Sönük bir kalpten nasıl ışık bekler ki insan.

Bir nefretle infilak eden dostlukların kimseye faydası olmayacaktır. Ayrı gayrı söylemlere düşmeden, ayrı fikirlere saygı duyan ancak kendi özünden taviz vermeyen. Kucaklayıcı, birleştirici bir yanı olmalı birlikte dostça yaşamanın.

Kaybetmek bir anlıkken kazanmak uzun zaman alır. O bakımdan unutmamalı ki kazananlar kaybetmeyenlerdir.

Nefret ve kin ayrıştırıcı, bir o kadar da erdemli hasletlerin bertaraf edildiği yıkıcı bir sömürüdür aslında.

Dostluklar özverili ve fedakâr eğilimlerle kazanılır. Kendi benliğinden ne kadar feda edersen, biz olma temeli o kadar sağlamlaşır ve kuvvetlenir.

Bir güvercin gülüşü bırakmalı yüzünde. Yeri geldiğinde yıldızlar gibi konaklamalı gözlerinde.

Birbirine gönül bağıyla bağlı dostluk köprülerine uzanan yol sevgiden vefadan ve güzelliklerden geçer.

Bu yolda birlikte yürüyebilmek, başarılarını kendi başarın gibi görüp takdir etmekten, sıkıntılarını kendi derdin gibi çözümlemekten geçer. Kendinden ödün vermektir bir nevi. Bu özverilere daha birçok örnek verilebilir.

Dost yokluğu kavralayan deniz olmalı, yutmak için değil, tüm nimetlerden sunmak için. Nasıl ki kâinat tüm ihtişamıyla insanlığa en güzel hizmeti sunuyorsa insanlık da birbirine hayırda ve güzellikte en iyisini sunmalıdır. Unutmamalı ki inciler en derinde saklıdır.

Hep bilindik söylemler, alışılagelmiş nasihatler vardır, kötü hasletler hakkında. Meselâ benlik davası. İnsan, benliğin kuşattığı cellâda teslim etmemeli nefsini. Dost, dostuna ayna olmalı bakınca. Tebessümü hüsnüniyeti çoğaltmalı ruhunun kıvrımlarında.

Ayrılığın menzilini vuslata bağlamak için, yol ol, ses ol, bir dostunu ara. Dön ve bir dostuna sarıl. Yoldan geçen birine merhaba de. Bir gönül sadakası olsun tebessümün. Birliğe, kardeşliğe ve iz bırakmak için yarınlara.

20.02.2020