"Benden bu kadar git artık" dediğimde sanmıştım ki herşey kolay olacak çabuk unutacaktım seni.Öyle güzel seviyordun ki sandım başkalarıda sever beni ama sevmedi kimse beni sen gibi...!

Öyle içime işlemedi kimsenin gülüşü, dokunuşu sesi senin gibi. Gitmek için gelenler ordusunda, kiminin gülüşünde, kiminin gamzesinde,kiminin ses tonunda,kiminin ellerinin sıcaklığında sana dair hep bir iz aradım durdum. Ama hep bir eksik kafiyeydiler...

Benim şiirim "senmişsin" ama anlamam için seni kaybetmem lazımmış derin yalnızlıklar içindeyim,içim yanıyor ve bu yangın beni küle çevirip duruyor.

Of yokluğunda ne çok özledim seni,erkekler kaybedince anlarmış sözünü şimdi daha iyi anlıyorum.Oysa sevginle öyle güzel sarmalamışken beni sana doyduğumu düşünüp ilginden sıkılır olmuştum ben ...

Ah! ne budalalık.

Şimdi bir merhabana neler feda etmezdim .Ama artık çok geç sevgilim...

Bazen işyerinin sokağına arabamı çekiyorum.Siyah camdan görmüyorsun beni ama ben gülüşünü bir kez daha görmek için orada saatlerce bekliyorum sevgilim...

Öyle içten sarılıyorsunki insanlara "O" kadınları, "O"teyzeleri bile kıskanıyorum..

Ve sonra gidiyorum sahile çekiyorum
arabamı damardan şarkılarla katıla katıla ağlıyorum "bize ne ettim ben" diye.Tabi senin bunlardan haberin olmuyor sevgilim.

Kaç kez sana gelmek istedim...
"Pişmanım essegim affet beni" demek istedim.Ama sonra sana "git"dediğimde önüme diz çöküp "nolur bitmesin herşeye razıyım ben seninle" deyişin aklıma gelip binlerce kez lanet okuyorum kendime sevgilim..

Yüzüm yok karşına çıkmaya.Keşkelerim ise boğazımda boğum boğum hakettigim ne varsa yaşıyorum...

Sen tatlı meleğim haketmiyorsun bu kıymet bilmeyen adamı.Sen mutlu ol kendi dünyanda bana uzaktanda olsa arada gördüğüm bir gülüşün yeter meleğim...

Ama yinede beni unutma olurmu? sevgilim...

NEVİN AKTEKİN GÜLFIRAT