Ya Rahman

• 4 Şubat 2020 Salı 20:01:22

Ne çok seversin beni Ya Rahman. Senin bana olan sevgin hiç tükenmeyen bir Kevser içime huzur serpen. Ben ise utanıyorum henüz topraklarında tadına bakıp doyamadığım bir Zemzem. Buna rağmen kesintisiz seviyorsun her halimi, herşeyimi, gören bilen Sen. Bir kulun olarak senin derecende senin beni sevdiğin gibi sevmek nasıl mümkün olabilir ki, karşılık beklemeden veriyorsun bana herşeyini, keşke hayata ilk önce seni sevmekle başlamış olsaydım diye de iç geçirmiyor değilim, sanırım benim en büyük ilk ve tek keşkem Sensin. Var olanlarda sana ulaşmak için bu dünyada küçük birer imtihan. Buna rağmen üzülmeme bile izin vermiyorsun hemen kuşatıyorsun beni, ansızın boynuma sarılıveriyor, bir öpücük konduruyorsun yanağıma. Senden gelen bu öpücük dünyalara bedel. Ben seni sevdikçe, sana beş vaktimi ayırdıkça, bana duyulan sevgi çayları, sana saygıyla yaklaştıkça, saygı derecikleri artıyor, farkına vardığımda çok hoşuma gidiyor her şekilde yakalıyorum senin sevgini.
Ve sen beni rahmetinle o kadar güzel sevgiyle kuşatıyorsun ki kulları vesile kılıp, Hz Muhammed (sav) Peygamber Efendimizin sevgisinide aşılıyorsun bana. Sana bir itirafta bulunacağım ama sen biliyorsun içimden ne geçireceğimi, ne geçirdiğimi, senden gizlemek mümkün değil ki, Peygamber Efendimizi sevenlere imrenirdim hep ve Sen bunu da biliyordun, bunun tadı daha önce tadmadığım güzellikte Kevsermiydi bu ben yine bilemiyorum, rahmetini verip sarhoş ediyorsun sevginle, sonra işte birazcık dökülüyor kaleme.
Ve yine sen bana olan sevginden vazgeçmiyor oturtuyorsun sanki Kevser’in başına, veriyorsun elime Kuran ve sünnetini, içimi ferahlatan o sonsuz rahmetini ve merhametini...
Sana söz veriyorum çocuklarımın her iki dünyadaki mutluluğu için ilk önce beni seven En Sevgiliden, Senden başlayacağım sevdirmeye Ya Rahman İnşa’Allah...