Sıfat Bile Uymaz

Sevilmeyen insanlara bakıp, neden sevilmediklerini anlamaya çalışıyorum.
Ya gerçekten her şeye kârdan çok, hep zararları olduğu için sevilmiyorlar.
Ya kişinin görüntüsünden, yaptıklarından, söylediklerinden ve yaşadıklarından dolayı sevmiyorlar.
Ya herkese uyum sağlamak adına, herkes sevmiyor diye, farklı olmamak adına sevmiyorlar.
Ya menfaatlerine ters olduklarından, kendisinden maddi olarak nemalanamadıklarından dolayı sevmiyorlar.
Ya kendilerinden iyi oldukları için, başarılı olmalarını çekemeyip sevmiyorlar.
Yani anlaşılan herkesin birilerini sevip, sevmemesi için bir takım kriterleri var.
Hâlbuki Allah için sevseler, ne kadar iyi olur.
Söz konusu kriterlere de hiç gerek kalmaz.

Bazen insanlara güvenmek o kadar zorlaşmış ki!..
Önünden gidiyorsun, kudurmuş köpek gibi ısırmaya başlıyorlar.
Arkasından gidiyorsun, nışadır sürülmüş eşşek gibi tekmeyi yiyorsun.

Hep zengini daha zengin etmek için çalıştık, biraz da Hakim-i Mutlak’ın bizden memnun olması için çalışsaydık, ortada hiç bir sorun kalmazdı,
*
Adam aracının penceresini açıp, elindeki ıslak mendili, peçeteyi, su şişesini, plastik poşetleri ve içinde ki çöpleriyle rastgele fırlatıyor.
Su içtiği çeşmenin başın da zıkkımlanıyor, artıklarını sağa sola bırakıp gidiyor.
Yolda yürüyor, içtiği sigaranın pörçüğünü, çitlediği kuruyemişin paketini yola fırlatıp gidiyor.
Yolda yürürken, burnunu rastgele sümkürüp gidiyor.
Duygusuz, saygısız, pis olmuş insanlar.
Elleri titremiyor, içi cızlamıyor,yüreği sızlamıyor,hiç rahatsızlık duymuyor ve asla utanmıyor!..
Sonra kalkmış medeniyim diyor.
Hadi oradan be, ne medeniliği!
Sen nerede, medenilik nerede!
Utanmayan insan, medeni olmaz, vahşi bile olamazsın!
Sana uygun bir sıfat bile bulmak zor!

Kerim BAYDAK
[email protected]