Alâl acele dokundum çar çabucak bir melodiye

• 29 Ocak 2020 Çarşamba 00:36:02

Etrafın ıslak ağzıyla ıslık çalıyor...

Alnındaki ateş karıncalanırken , iblis yaratılırken günaha davetli değildi ateşten uyanırken

insanın varlığına davetli idi günaha...Başından ve insanın kurtuluşuna tedavül edilirken...

Tutunulan felaketin erezyonu gibi değil ağacın erezyona dayandığı ve tutunduğu toprak gibi

içini yoklayan iblisin boş anını yoklamasına , satın alınılan kıymetli ve sağlamlığını hazır bulunduran

öznesel sıfatının sınırlarından kaçınıyordų ...

Hey ezbersel doğa senin bütün varlığındaki her nişanın hatrına evveli yaratılışımın başkalaşımı

kök hücrelerimin dilsiz kabri, kainatın sessiz zikri eşsiz yaradılışın nesildeki tavrı insan nesli kaydi hayatın

evrenselliğine dokunurken teczib ettiğim omurilik kaslarımın sinirsel dokunuşu hayatın ellerini tutarken

güneşin yüzünden öpülüyordum.

Muhammedin yaradılışında Ademin kalbine hükmetmekte istemişti izine hüküm vermeyen

Muhammede and olsun ki! O’nun cesaretinin kıssasına vakıfız nuni makamının kusursuz

tevkifine idrakı muaccel bir meftunken yaradılışımın kifayesine itirafsız emin kılındığım o gün...

Ikinći evrensel doğanın maddesel tavrında feragatlıkta bulunulan demir kayışlı havasal temaslı

gücün senfonisi basıncın ölçekli yer çekiminin kalıtsal zümre/sinin bütün duasal hayat ağacının dengesinin

modern telaffuzuydu nüfuzun sonsuzluğunda...