Fikir Merdivenleri..

• 24 Ocak 2020 Cuma 15:16:50

www.edebiyatdefteri.com/189424-sec-birini/

Öncelikle yukarıdaki linkte kayıtlı yazı okunmalı..
....

Ustaya saygıyla...

Yaşlandım diyor ve anladıklarım benimle kaybolmasın der gibi anlatıyor.

Neden ve sonuç serisinin sonunda, zaman yorgunu olurlar derken; metal yorgunu olmaktan bahsediyor? Nedir bu metal yorgunluğu; hep aynı hareketi, işi ve düşünceyi yaparken neden yaptığını unutmaktır değil mi?? Emmebasma tulumbanın kuyudan devamlı su çıkarırken, aslında suyun kendisini unutması gibi bir şey mi?? Yani insanız, neyi unuttuk diye soruyor olabilir mi??

Determinizm demiş, yani herşeyi formüle etmeyi deneyerek formüllerin içinde ölmek gibi bir ölüme gider mi diyor insanlar.

Zaman ve metal yorgunluğu bize neyi, neden yaptığımızı unutturup, neyi neden yaptığımızı unutmamak için formüle ederken, programlarken, formüllerin ve programların içinde yine kendimizi, doğayı, insanı veya insanlığı, bilinç yükselmesini unutuyoruz mu diyor??

Kalamazsın işte, diyorum. İzm’lerin dışında kalamazsın, o zaman izm’mi yeniden mi inşaa edeceğiz, ömür yetmiyor.

Öyle çok ki sallayan, ekranda, nette, kitapta, dergide. Yeterin gari, yaşamaya vakit aslanın kuyruğunu parçalamış gitmiş nasip, kısmet, rızık, azizim

İşte “yat aşşa” , yattık ki kalkmak kim ister ki, kalkmak demek, bir dağı alıp geçiremiyorsa o şehrin üstüne, bir şey ifade etmiyor artık, ölü gibiyiz, son nefeslerini sayar gibi yedi cihette baş sallıyoruz, sen de geç, sen geç, kalan kalmasın, geçin, gidin, banane uleyn.. ne soruyorsun, tamam işte kullanma süresi geçmiş biletininin ne fark eder çocuk, sen de geç, hadi yürü, arkadan gelenler o kadar çok ki, sonsuzluk yanında zerre kalmaz mı??

El mi dayanır buna, tırnak mı,kafatası hala yerinde ve üzerinde kel olunsa bile bir deri varsa saçları bırak rüzgarlara. Ne mümkün, o kadar çok ki karışan, tıraş olsa ya.. hayır olmayacağım, hem sen biliyormusun the berberin jiletinde hangi hastalıklar hangi virüsler karşılamaya aday beni, kestimiyorum artık saçlarımı.. haa haa haaa güleyim bari, kaşlarını bir indirdi mi ela gözlü yar, kelleni isterse al senin olsun dersin, the kuaföre gitmek ne demek.. kanatlan kanatlan kuşlar gibi ol..

sende daha iş var, son nefesine bir nefes kala bile dünyayı değiştirebilirsin. O kadar yani.. lakin o enerjiden haber et bana, kim çaldı, polis mi, polisi kim çaldı, jandarma mı, jandarmayı kim çaldı, siyasetçi mi, siyasetçiyi kim çaldı, kodaman dolarlar mı, kodaman dolarları kim çaldı, kapalı gruplar mı, kapalı grupları kim kapattı.. ne bileyim azizim..

Bir şeyi o kadar çok yaşa ki, artık ona ihtiyacın kalmasın. Yani bık, usan, bit, tüken.. o zaman işte ela gözlüden belki kurtulabilirsin, yine de na mümkün, en derini söker alırsan bir canavar gibi sen de ölürsün, canavar da, ela gözlü de..

renk gibi şaşar insan, renklerin dalga boyunun yaptığı basınç devamlı mermere damlayan su gibi, elması bile şekillendiren o basınç değil mi zaten, elmas isen görelim. Yeterince kömür var çevrede. Bir de şu doğalgaz yok mu, çok fazla dağınıksın ela gözlüm, bırak artık ütüyü, mecbur mu, kurallar kurallar kurallar.. ey gözünün yağını sevdiğim. Ey gözlerinin rengine kurban olduğum, sözlerinin dalgasına kul köle olmaya razıyım ela gözlüm..

Kolay mı öyle.. değil ki, bilinçli bir şekilde ölüme giden nadirdir tarihte. Ölüm uçurumunda ayhanıma ela göz verdik.. işte ihtiyarladık bu yüzden genç yaşımızda..o yüzden cephede ya seve seve ölürsün ya da işte öyle. Peki ya büyünün etkisi geçince ne olur? Bozmalı bu büyüyü.

Birden kalabalığım. Kalabalıkta birim. Çaresizliği değil mi, bir sedde milyonlarca kayanın taşın arasında bir mevkii. Ben düşersem sed dağılacak, o yüzden şimdilik hayatta kalmalıyım. Yeter ki sed dağılmasın, millet fakru zarurate düşmeşin. Belki mutsuz olabilir çakıl taşları o seddin içinde, lakin o mutsuzluk bile sevincimizin nirvanası bizim. Biliyorum işte bu yüzden enerjilerimiz oynaşta.. indirme kaşlarını hemen. Gülümse be..

Arayı arayı…. dersem hemen anlar bizim kamiller.. çünkü bu şekilde programlanmışlar. Var’ım o yüzden yok’luğa isyanım. Yok olamıyorum budur çaresizliğim, varlığım varlığına armağan olsunların üzerine çullandırlar ki ben daha başımı daha alttaki ve üstteki, sağdaki ve soldaki seddi oluşturan kayalara vurmaya devam ediyorum, ayaklanmıyor, uyku büyüsü gibi.. bir seddin ayaklandığını düşünsene.. öyle azizim öyle, korkmayana şaşarım. O yüzden değil mi artırdıkça artırırlar zulümlerini..

Otoriteden bıktık, kurşuna dizilmeyi hakettik mi? Nedir ki otorite, bir hiç, lakin hepliği hapsetmiş bir hiç, kolaysa hiçliği mahkum et. Edemezsin o yüzden hepliği hapsediyorlar hep.

Tanrı bilimi nedir sorarım size? Ha işte o bilişim, o bilme, niye bildireyim. Sanki o bildirmiş. Ben bilene kadar ruhum ihtiyarladı. Kimi daha iner çömelir, yatar kalkar el açar..Çok her yerde.. Az mıdır çoğu doğuran, çok mudur azı öldüren.. hikmetlerin büyüsünden uyandım mı ?

Köy mi kaldı arif mi, arif dediğin ne bu devirde. Kim varsa elimizin tersiyle savurduk. Bu yüzden yalnızız ya işte. Hasta ediyor beni tüm her şey. Nasıl daha sağlıklıyım, bilemiyorum..

Rönesansın ve inkılabın değeri bilinmeli. Hangisi hangisini yaşatıyor. Neden boğazına biniyorsunuz rönesansın kapalı gruplar yüzünden mi, inkılabın yolculuğunda nerede hata kaptı izmler?? Yenildi gibi görünse de, yenilmesi tüm evrenin sistemine, insanlığın tüm birikimine aykırı? O yüzden varola. Ölemez. O his o biliş ve öngörü..

niteli anlatın bana, tüm niteller bende. Gülme öyle. Saflık en önemli güç, bir harekete geçti mi niceleri dağıtır. İstemediğin kadar nite döker önünüze..

“Farklılıklar içinde benzeyiş” bak hele bak… ben de diyorum nerden geldi bu ilham bana. Sanırım daha öncede düşünmüştüm bunu,en yakın görsel buradaymış .. unutganlık işte, hep diyorum benim IQ düşük , hep yedi cihetteki şekiller ve zaman yüzünden.. sahi hangi zamanda doğdun sen? Bilmek değil, bilişe giden yollar tıkalı..

Cinslerin benzerliği, “Benzerlikler ve farklılıklar, neden sonuç ile determinizme uymaz” valla ben türk’üm anladıysam arap olayım, türkleştir yeniden..basmıyor kafatasım..

Şikayet ettirmeyin beni benden. Hep diyor ki umut et.. vallah sıkacağım imüğünü, ela gözlüm yalnız bırak ne olur..daha çıldırmadım.. çıldırırsam indir kaşlarını..

"Çok mu ağır oldu"…tabii ağır oldu, her yer benim gibi salaklarla dolu bu devirde, afedersiniz yanlış mıyım? meali de tefsiri de yapılmıyor çünkü.

"Yorgunluk dedik ya…metal yorgunluğu, zaman yorgunluğu, bilgi yorgunluğu.
İlk ikisi önemli değil sonuncusu pek fena… Metal yorulur, insan zamanla yaşlanır…bunlar doğal olarak etkiye verilen tepkilerdir. Ya bilgi yorgunluğu…"

Biz de değil metal zaman ve bilgi yorgunluğu, hayal bile bitti tükendi. Nasıl yaşıyorsunuz diye hayret ediyorsunuz.. işte, ben de hayret ediyorum buna.

“şuur altından şuura geçiş” şair gibi konuşanları kimse sevmez ki.. o yüzden başı belada gerek gerçek şairlerin.. o yüzden o kadar çok orta oyununda şair, şairleri resmen yönetiyorlar, herkes tutturmuş bir “ben” çıldıracağım usta. Şairleri uyandırmalıyım…

sadakan bile kabul bu saatte sonra. Zekat çağların törpüsü,koyun yemi değil mi? Ey Anadolu, hapsolmuş yarımadanın bilgeliği..

ben neyim hayal yorgunu, var mı aksini söyleyecek bir yiğit!

işte tükendim dahasını yazamıyorum, sahi ne yazdım ki usta..

Son ifadeyi gün geçtikçe daha mı iyi anlar insan..Türk yeşili renklerden bahsedince, hor görmen niye azizim..sevdim sizi. Sevildiniz işte..o kadar.

Atam, sana minnetimi ifade edememe makamındayım!