manastır
hiçbir şey yapmadığım halde yorgun hissediyorum kendimi
gün boyu boşluk taşımış gibiyim omzumda
oysa dönüp durdum hep
döner koltuğumda
şöyle yaptım;
bi masa
bi pencere
o da kar yağıyor mu diye
sonra bolca düşündüm
dedim ki;
hiçbir şey olmamış olsa bile
bir şey olabilir mi
yoksa ıskalamak hep
şansa mı tabi
tabi’nin i’sinde inceltme var
sen göremiyorsun tabi
o inceliği
dün ile gün arasındaki kafiyeyi yarına uyarlamak
ve an içindeki zamanda
yuvarlanıp durmak
mek mak eki almış her sözü mastar haline aldırmadan
manastıra gönderiyor içimdeki aforoz
zira rahibeler dolanıyor düşlerim avlusunda
çan etekleriyle oynaşıyor
aklımdaki yap boz
sonuçta akşam oldu
ve gün battı
yalnızlık çok yazıyor
acaba değişsem mi hattı..
YORUMLAR
İnsan oğlu böyledir.Çalışır ken yorulur.Dinlenmek, yada hayallerinin doğrultusunda uzaklara kaçmak ister.Kimide boş boş oturmaktan yorulur .Aslında aklın olumsuzluklarla dolu oluşundan gelen bir yorgunluktur vede ne yapacağını bilememenin huzursuzluğundan kendini bitkin hisseder kapatır kendi dünyasına ,kabuğuna çekilir.Aslında yalnızlığın keyfini bilen için Yalnızlık çok yazmaz.
fransız
ikisi de birbirini tetikliyor
bazen dağ başı sessizliğini arıyorsun gürültü içinde
dağ başındaki de şehre indirmek istiyor yabanlığını