Takdir Allahın...

• 20 Ocak 2020 Pazartesi 15:02:00

Anne nasılsın, iyi misin,ben de iyiyim. Anne hani yıllar önce, resmini göstermiştim ya, işte O anne.
Hani ne iş yapıyor demiştin, ben de söylemiştim. Hani dindar mı demiştin. Evet demiştim benim gibi. O an sesin düştün anne,dindar dediğim an. Üzüldün, istemez bir hal takındın,iyi düşün taşın dedin. O istemez tavrın beni çok üzdü anne, ben biz, hepimizin mutlu olup, birlikte mutlu ve huzurlu yaşayabileceğimiz, kimsenin dışlanmayacağı bir evlilik olsun istiyorum anne. Kimsenin birbirine iki yüzlü olmayacağı bir evlilik...
Ana babanın evladı üzerinde çok hakkı var. Senin ve babamın kalplerinin huzur bulmadığı, rahatsız olacağı bir yuva kurmak istemem anne, biz yine birbirimizi uzaktan severiz. Vazgeçtim anne sizin rızanızın olmayacağı bir evlilik olmasın, arada kalmaktan yoruldum anne. Allah’a bıraktım herşeyi. Nasıl istiyorsa öyle olsun. Biz yine birbirimizi gözümüz birbirine değmeden, ellerimiz birbirini tutmadan yine severiz. Sizin rızanızın olmayacağı bir evlilik yapmak istemiyorum.
(Allah İnşa’Allah sizin kalplerinizi bu sevginin nuruyla açsın ki, sizin kalbiniz huzur dolsun, bu evliliğe rızanız olsun)...
Yoksa ne ben, ne O, ne biz, ne de hiç kimse mutlu olamaz, babam hala kardeşimin evine hiç gitmedi, ben böyle olsun istemiyorum, birbirimizi ziyaret edelim istiyorum, hep birlikte mutlu olalım istiyorum.
(Anne dayanamaz evladının gözyaşına, Rabbim yumuşatıvermiştir annenin yüreğini)
Gelsin tanışalım der, biz karşı değiliz, gelsin tanışalım der. Kardeşlerin, halalarınla tanışsın, hepsi orda senin yanında, gelsin bizimle  tanışsın der...
Allah’a bıraktım herşeyi, takdir Allah’ın...

"işte o gün anladım bende oda mutluluğu hakkediyorduk ve artık mutlu olma zamanı gelmişti!". Hayırlısı İnşa’Allah...