0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
351
Okunma
Küçük bir çocuk pijamalarını giymiş istemeye istemeye odasına yürüyordu. Arkasında annesi “Yarın erken kalkacağız, daha hızlı olalım lütfen.” Çocuk kapıyı açıp içeri girdi. Annesi peşinde. Kadın ışığı yaktı. Çocuk çarşafı sıyırdı. Yatağa uzandı. “Yanımda yatar mısın?” Kadın eğildi. “Kocaman adam oldun.” Üzerini örttü. Alnına öpücük kondurdu. Odadan çıkarken eli elektrik anahtarına gitti. Çocuğun endişeli sesi “Işık açık kalabilir mi?” Kadın döndü. Yüzünde cesaret verici bir ifade… “Korku sadece bir kelimedir.” Işığı söndürdü. Odadan çıktı. Başını kapı aralığından uzattı. Karanlık içinde çocuğun yarı aydınlık yüzü… “İyi geceler, seni seviyorum.” Geri çekilen baş… Örtülen kapı… Çocuğun sesi “Sevgi?” Kadın odaya girdi. “Kay bakalım yana.”
