Azizim

• 14 Şubat 2007 Çarşamba 13:09:26

Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.

Gözlerim bir noktaya saplandığında kalbimi ezerek içinden geçenleri kağıda dökebilseydim anlatırdı belki beni sana. Boşlukta asılı kalmak nasılmış anladım her şey anlamını yitirdikçe boşluğun ne demek olduğunu daha iyi anladım. Öyle güçsüz hissediyorum ki kendimi aziz dostum. Yaralarım her geçen saniye daha fazla kanıyor. Akıp giden hergün beni biraz daha savuruyor. Nerelerde bıraktım neşemi bilmiyorum hangi sahte muhabbetlerde söndü ışığım hatırlamıyorum. Şimdi görmediğim hangi yüz sildi yüzümden sevdiğim herkesin yüzlerini. Ne kararttı bu kadar umudumu. Zaman sancı gibi bedenimde. Bir dursun bir aksın varsın böyle hesapsız hiçbir soruma cevap vermeden çeksin gitsin zaman.

Her şey bir görünüp bir kayboluyor azizim burada mıydı şimdi yok dediğim o kadar çok şey var ki sayamıyorum hatırlayamıyorum neydi onlar. İstediğim tek şey biri gelsin eskiden yüreğimden geçmiş biri görür görmez hasretle sarılsın. Yaş olsun onun vuslatı benim gözümde. Güzel günlerden kalma güneş açsın umudum doğsun yeniden.

Yenildim azizim hayata çok kötü yenildim. Bu savaştan ben hariç herkes zaferle ayrıldı. Ben hiçbir yerim kanamasa da kan revan içinde kaldım savaş meydanında. Gidenlerin bıraktıklarını topluyorum şimdi.

Gelecek. Ne gelecek azizim nerde gelecek ne zaman gelecek. Yoruldum. Bitkinim. Kim üzülür kim sevinir bilmiyorum. Neden hapsettim kendimi bu anlamsızlığa bu yalanlara bu kirli masala anlamıyorum. Nedir beni benden bu kadar koparan bu kadar korkutan. Felaketim hazırlanmış gibi sahneye çıkacağım ve kaybedeceğim. Her şey belli nasıl olacak bilmesem de belli. Hüsran işte.

Azizim dedim kim onu bile bilmiyorum. Neden böyle suskunum neden sesim çıkmıyor çözemiyorum. Ölüyorum galiba gidiyorum kaybetmeye hevesli olduğum bu yerden ayrılıyorum. Her şeyi mahvettim herkesi karanlığımda kaybettim. Yetmiyor azizim güneş bile yetmiyor. Bitiyorum galiba daha henüz çok erkenken bitiyorum galiba. Başladım diyemeden bitiyorum işte.

Ne istedim kendimden bilsem keşke. Keşke dememden hep nefret ettin bilirim. Ama diyorum işte keşke , keşke demeseydim. Beklediğim sevgi yanında hissediyorum ama kendi ellerimi kendi ellerimle bağladım çözemiyorum şimdide. Neyle bağladığımı bilsem onla çözeceğim ama onu bile bilmekten acizim.

Saçmayım hem de çok saçma saçma sapan. Nelerden vazgeçmedim neler için. Elimde sımsıkı tuttuğum hangi şey vazgeçtiğimden daha güzel daha doğru. Hiç hem de kocaman bir hiç.