KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Sümbül Ana
SÜMBÜL ANA
Bir varmış bir daha varmış. Köyün birinde Sümbül ana derler biri yaşarmış.Sümbül ananın kimi kimsesi yokmuş.Yalnız başına köydeki küçük kulübesinde yaşarmış. Yıllardır yalnızlık çekermiş.
Sümbül anada yalnızlıktan sıkılır olmuş.Bir düşünür bir kaşınırmış,sağa gider sola gidermiş yok. Oraya bakar buraya bakar bir türlü sonuç alamazmış. Ne yapayım diye dsüşünür, aklına çeşitli fikirler gelir dururmuş. Hangi gün hangi fikri deneyeceğine ,nasıl edipte yalnızlıktan kurtulacağına şaşarmış.
Bir gün yine böyle düşüncelerle sokakta gezerken ,üstü başı yıpranmış ,ağlayan bir kız çocuğuna rastlar. Çok heyecanlanarak Kızın yanına gelir. Ne olduğunu sorar.
-Kız ağlaya ağlaya başından geçenleri Sümbül anaya anlatır.
Meğerse kızın annesi zatürreden ölmüş. Üvey babası kızın annesi ölünce onu sokağa atmış.Kimsesi olmayan ,ne yapacağını bilmeyen kız oturup ağlamaya başlamış.
Sümbül ana içindeki heyecanla …
- Yavrun bak bende kimsesiz bir insanım.Çorum çocuğum yok. Gel sen bana yoldaş ol. Sende bende yalnızlıktan kurtulalım der.
- Küçük kız gözlerini ovuşturarak,sahi mi diyorsunuz.Benim tekrar bir yuvam mı olacak, öyleyse kabul ediyorum.Görün bak çok çalışkan bir çocuğum.Hiç yaramazlık yapmam.
Sümbül ana kıza sarılır.Ellerinden tutarak yüzlerinde tebessümle Sümbül ananın evine doğru giderler. Sümbül ana ve kız çok mutludur. Birlikte yaşadıklarına çok sevinmektedirler. Bir gün bahçeye ağaç dikmek için bahçeyi kazarlarken bir küp dolusu altın bulurlar. Ama kız hem şaşırır hem de çok sevinirler. Evlerinin yerine 2 katlı çok güzel bir ev yaptırırlar. Çevrede bulunan arazileri satın alarak kocaman bir çiftlik yaparlar. Yeni yardımcılar ve bir çok hayvan alırlar. Sümbül ana ve kız hayatlarında olmadıkları kadar mutludurlar. Yakın köylerde ve şehirde ihtiyacı olanlara yardım eder ,hayır ve dua alırlar.
Hayatlarının sonuna kadar mutluluk içinde yaşadılar.
YAZAN… AHMET KAVLAKÇI…
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.
