BİR DOĞUM BİR ÖLÜM


Merhaba, adımı bilmiyorum. Çünkü şu an hâlâ annemin karnındayım.35 haftalık olduğumu babamla annemin konuşmalarını duyunca öğrendim.Geçen hafta annemin doktoru söyledi bebeğinizin doğmasına birkaç hafta var diye. Ben de çok heyecanlandım doğrusunu isterseniz.Cinsiyetimi ilk duyduklarında babamın "Oğlum olacak, oğlum olacak!" diye bağırış ve çağırışlarını ben bile duydum. Annemin oturup ağlaması beni biraz etkiledi ama onların sevinç gözyaşları olduğunu öğrenince içim rahatlamıştı. Ben annemin ilk çocuğu olacağım. Babam her keresinde "İnşallah sana benzer oğlumuz" deyince ben de sağıma soluma baktım. Sanırım annemin de gözleri renkli. Beni görünce çok sevineceklerinden de eminim. Doğumum yaklaşınca doktor amca annemi her hafta görmek istemişti. Sanırım yarın gideceğiz onun yanına. Ahh, durun durun karnım acıktı. Keşke annem bir şeyler yese de ben de ondan beslensem. Oh, evet! Annemin en çok bu yönünü seviyorum. Sanırım hissetmiş olacak şimdi bir şeyler yemeye başladı. Yediklerindeki tüm vitaminler hop benim vücuduma geliyor, yaşasın. 
- Hoş geldiniz. Kontrollerimiz yerinde . Bebeğiniz sağlıklı görünüyor. Son bir iki haftada demir içeren gıdaları tüketmenizde fayda var. Çünkü bu aylarda bebeğinizin gelişimi için en çok demire ihtiyacı vardır. Ha, unutmadan artık bebeğinizin el ve ayak tırnakları yerlerine oturmuş durumda. Her şey çok muntazam ilerliyor. Artık bundan böyle ayaklarınızı yüksekte tutarak dinlenmeye gayret gösterin.
Aa, bunların adı tırnak mıymış? Ben de doğunca bunları anneme nasıl açıklayacağımı düşünüyordum. İyi bir şey herhalde bunlar. Neyse bekleyip göreceğiz biz de. Ama ben daha birkaç hafta böyle baş aşağı nasıl durabilirim ki? Benim midem bulanınca anneminki de bulanıyor. Çok çişim geldi üstelik. Offf, doğsam mı acaba? 
Şu an yapmaktan en mutlu olduğum şey annemin karnını tekmelemek.  Doğrusunu isterseniz ilk başta esnemek için kollarımı yana  açtığımda istemeden karnına dokunmuştum. Sonra annem, babamın yanına gidip "tekme attı, tekme attı" diye sevinçten havalara uçmuştu. Sanırım babam biraz çapkın. Hemen oracıkta annemi öpmüştü. Ben niye mutlu olduysam artık....
Ondan sonra annem bütün akraba ve arkadaşlarına ballandıra ballandıra onun karnına attığım tekmelerden söz etmeye başladı. Annem elini karnına koyup benimle konuşmaya başlayınca ben tekmeliyordum. O ise bundan büyük mutluluk alıyor. İnsanlar ne garip, o beni besliyor ama ben ona tekme atıyorum. O da gülüp mutlu oluyor. Ah şu garip anneler!
Nereden baksanız üç kiloya yaklaşıyorum. Boyum da 40 santimi geçti. Burası mı çok daraldı, yoksa ben mi büyüyorum anlamadım doğrusu. Son günlerde sürekli uyumak istiyorum. Neyse bugün çok yoruldum. Kolay değil tâbi ki daracık yerde 35 hafta kalmak. Ben uyuyayım şimdi sabah görüşürüz.
Günaydın. Annem erken kalkınca ben de dayanamadım onunla uyandım. Annem keşke biraz balık yese şimdi. Acaba duyar mı beni. Dur şuna bir tekme daha atayım. Offf duymadı. Ama çok açım ben. Hadi ama anne ye artık bir şeyler.Durun... Durun bir saniye.. Annem babama sesleniyor: 
- Ali!!! Ali koş yetiş! Geliyor. Bebek geliyor. 
Kim geliyor yahu! Ne bebeği ben burdayım işte. Sadece acıktım biraz. Tamam sakin ol anne. Tekme atmayacağım sana. Ama sen böyle derin nefes alınca şimdi benim de canım doğmak istedi. Doktor amca kızmasın sonra bize. 
- Dur! Sakin ol hayatım. Ben arıyorum şimdi doktoru. Hemen gidelim. Sen git şu ceketini. 
Yahu bu babam da ne garip doğrusu. Annemden daha telaşlı. Şşşş mübarek sakin ol, ben iyiyim. Sen annemi yatıştır. Tut elinden! Hah şöyle. Madem istediniz o zaman ben de geliyorum. Siz kaşındınız. Şöyle kafamı biraz uzatsam mı buradan?
- Aaaa! 
Of kıyamam anneciğim sana. Özür dilerim. Tamam çekiyorum başımı.  Neyse bir varalım hastaneye. Hah şimdi yola çıktık işte. 
Baba biraz sakin olur musun? Annemi arabanın arka koltuğuna keşke yan yatırsaydın. Bak tümseklerde ya da çukurlara girince arabayı sarsısıyorsun. Burada biz hoplayız duruyoruz. Of annemm ya! Çok acı çektiği nasıl da belli. 
- Çabukkkk! Ali lütfen çabuk!!!!!
- Dayan hayatım, tamam. Gelmek üzereyiz. N’olur dayan biraz daha. 
Tamam sakin olun ya. Burdayım daha. Söz hastaneye kadar çıkmayacağım bir yerlere. 
- Ali... Ali.... Aliiiii!!!!
...

-Hey bunlarda kim böyle?Neden herkes ağlıyor. Gülsenize yahu. Ben doğdum... Annem nerede? Baba... Baba!.. Süt içmem lazım. Annemi getirsene bana. Hah doktor amca geliyor. Babam değil mi o? Ona soracak herhalde?
- Başınız sağ olsun. 

Bu ne demek şimdi. Öldü mü yoksa annem? Ben doğdum o öldü mü şimdi? Annneeeee!!!!