BİZİM ÇOCUKLUĞUMUZ

Bizim çocukluğumuzda köylerde elektrik yoktu. Geceleri evleri aydınlatmak için gaz lambası yakılırdı. Gaz lambaları çeşit çeşitti. Beş numara çok az aydınlatırken, yedi ve on dört numaralı gaz lambaları daha iyi aydınlatırdı. Aileler gelir durumlarına göre kendilerine en uygun olanı kullanırdı. Yaşlılar; biraz da tasarruflu olsun diye beş numaralı gaz lambalarını tercih ederlerdi.
Çok daha önceleri, belki de dedelerimizin dedeleri zamanında ocakta yanan ateş odaya loş bir ışık saçarmış. Ocaktaki ateş sönmeden herkes yerine yatarmış. Çok acil durumlar için çok daha ilkel kandil lambaları kullanırlarmış.
Biz o günleri görmedik, yaşamadık. Sizler belki bu hikayeleri bazı kitaplardan okudunuz, bizler ise evin büyüklerinden dinledik.
Evlerimiz ahşap olduğu için gaz lambasının kokusunu pek hissetmezdik. Keza gaz lambasının kokusunu bastıracak, o kadar çok kokular bulunuyordu ki... Evlerin yanı başında veya altındaki hayvan ahırları gibi. Özellikle hayvan ve ahır kokusu yaz mevsimlerinde bazen dayanılmaz olurdu...

Salih KOÇ