EYVALLAH

• 6 Aralık 2019 Cuma 14:50:33

Neden kaçtıkça kendimi sende buluyorum
neden yollarım hep sana çıkıyor
neden bir bilinmezliğin bilinmezinde kayboluyorum
neden ben neden sen neden biz olamıyoruz

neden

neden
yine neden niçin soruları arasında
hayatta kalma mücadelesi veren yüreğimle baş başayım
bakalım derdi neymiş dercesine
bir tabure çekiyorum altına
titriyor tüm bedeni
en çokta dudakları
sanki benden bir şeyleri saklar gibi

anlat diyor dilim anlat
gözlerini kaçırmaya çalışsa da kesişiyor hep aynı noktada gözlerimiz
diliyle dudakları arasında sıkışıp kalan kelimeleri
daha fazla saklayamıyor
elini soluna koyup derin bir çekip başlıyor anlatmaya

kulak kesiliyorum

ben o nu daha ilk deftere geldiğim gün tanıdım
şaşırmıştım
ne saçmalıyordu kalbim
kim kimi nerede neden soruları içinde
devam etti anlatmaya
sus kesme der gibiydi gözleri
evet dinliyordum

eeee

o öyle güzel şiirler yazıyordu ki
her şiirinde kendimi buluyor
engel olamıyordum içimde ona ulaşma çabama
nihayet günün birinde
iki adım o bir adım ben atıp
tanıştık
sanki bozulmuştu o büyü
o prens bir kurbağaya ben ise bir kül kedisine dönüşü vermiştim
oysa nasılda hayrandım ona
neydi içimde ona olan duygular ne olmuştu da soğumuştum birden
düşündüm çok düşündüm

cevaplar takılıyordu beynime
evet o bana hiç değer vermemişti
ben ise onu beynimde çok özel bir yerde cam bir fanusta tutuyordum
kimse görmesin kimse bilmesin
o benim dercesine
akrep yelkovanı kovalamış saat on ikiyi vurmuştu
ve prensim gitmiş masal bitmişti

ondan sonra
bir daha şiir yazmadı parmaklarım
kalem kağıda
dilim dudaklarıma
küstü bir daha hiç konuşmadı

anlıyordum yüreğim aşk acısı çekiyordu
yaşayamadığı aşkına ağlıyordu
uzandım masanın üzerinde duran içki kadehine
iç dedim
titreyerek uzattı ellerini
belli ki daha önce hiç içmemiş ti
ve yüksek bir ses tonuyla şerefine dedim
şaşırmıştı
neyin şerefine kalkıyordu bu kadeh
ama bu defa ben susmuyor dum

bu kadeh gelişine
bu kadeh gidişine
bu kadeh de aşkına derken şişenin dibini buluyordum

ve gözlerim bir söze takılmıştı açık kalan defterim de
bu ona yazdığım yarım bir şiirin tek kıstasıydı

yarım kalırmış bazı şeyler
bardakta çay
damak ta tat
ve yürekte aşk

eyvallah

UMARIM bir daha üzülmezsin yüreğim deyip üzerini örtüp oradan uzaklaşırken
gözlerimden akan incilerimle yolcu ediyordum
hükümsüz bir aşkı daha