Kaçamayacağın bir şeyler vardır...
Kendi karekterine başkaldırmazsın.
Kendinle kavgayı sonsuza kadar sürdürmezsin. Pes edersin ve kendine gelirsin.
Sen istemezsen de böyle olur. Duyguların önderliğinde yaşaman gerekiyorsa hayatı öyle yaşarsın. Bundan kaçamazsın.
Kaçmaya kalkarsan da çok geçmeden kendini kandırdığını anlarsın. Seveceğin, sevileceğin bir yer varsa içinde bulunduğun koşullar ne olursa olsun bir şeyler çeker seni oraya. Bundan da kaçamazsın.
Mutluluğun tanımını kendin yaparsın. Ve seni mutlu edecek acı bile olsa. Eninde sonunda gidip onu bulursun. Duygularını tamir etmen gereken yerler de vardır. Bazen açık bir şekilde farkına varırsın o yerin. Bazen de sislerin ardındadır tedavi olacağın yer. Bir şekilde oraya varırsın.
Yalın bir insan olduğun için, en eğitimsiz köylü kurnazın karşısında bile yenilgiye uğrarsın. İnsanların içinde taşıdığı kötülük tohumlarını çözecek bir yapın yoksa, geçmiş olsun.
Her kesi kendin gibi görür dertten derde sokarsın başını.
Ve özülürsün, insanların gülüşlerinin ardındaki kötülük tohumlarının gizini çözemezsin çünkü.
Ve gün gelir aklın başına gelir. Yaşlanmış olursun, geride koca bir yaşanmışlık bırakmış olursun. Ve nerde hata yaptığını sorgulamaya girişirsin, ve şöyle bir sonuçla karşılaşırsın.
Hata yapmadın aslında, sen hataydın zaten.
01.12.2019
Hüseyin TAŞDEMİR