TANRININ PRİZMASI AZ DİFERANSİYE

• 27 Kasım 2019 Çarşamba 16:33:42

İçimizdeki tüm atomlar bir yıldızdan geliyorsa neden kendi içimizdeki hücreler bize düşman oluyor? Senelerce besleyip büyüttüğümüz o, bazı hainlerin yayılmacı yıkıcılığının sebebi ne? Varlığımızın bütünlüğü diğer her şeyin bütünlüğünü etkiliyorsa kendi içimizde bile neden o bütünlük sağlanmıyor. Az diferansiye kabus!

Şu lanet yıldızın, üç kralın her yüzyılda peşinden koştuğu, yeni 25 Aralıklarda yeni mucizeler yarattığı düşünülürse bizim içimize, kendi içimizi kendi içimizden yemeyi reva görmüş bir kaderin mucize ile ilişkisi nedir diye düşünüyorum. Ellerimi gökyüzüne tıpkı bir şaman gibi kaldırıp sana yalvarsam... Şimdi ve daha önce duymadığın gibi yine duymayacaksın biliyorum beni. Ellerimin yakarmaktan daha fazlasına yaramadığı bu çaresizliği bana verdiğin için sana şükran borçlu olmalıyım. Olmalı mıyım? Her yüzyılın bakiresi hatırına güneye doğru ilerlerken üç gün süre ile duran güneş bile beni buna ikna edemez. Kozmik tasarımların, gökten inen demirin, o koca kara deliğin şu anda benim için yapabileceği hiç bir şey yok. Az diferansiye ölüyor O!

Sevginin koşulsuz olmasını öğreten, cümle öğretilerin canı cehenneme. Beni şartlara bağlı sevip bağrına basan bir Tanrım varken ben ne diye bana verilen bunca eziyete rağmen sevmeye devam etmek zorundayım? Saçmalık!

’’ Sakin ol,’’ diyor prefrontal patron. Baş edebileceğime beni inandırmak için o saklandığı sandığın içinden türlü sinyaller gönderiyor. Ama bu siktiğimin az diferansiye ölümü ile baş edebilecek bir kortekse sahip değilim ben. Beynime, ucu sivri buz parçaları yediriyorum sanki. Soğuk bir uyuşuklukla acıyorken ferahlıyor gibi. Ağlayamayan gözleriniz olsa ne yapardınız sayın az diferansiye? Gördüğüm en orospu çocuğu şeysin. Sinsi, hain, tuzakları ile içten içe oyuyorsun Onun içini. Bunda şükredecek ne var?

, Horus, Osiris, Attis, Krishna, Mithra, Dionysus ve İsa bu Dünyada kalabilirler. Üç gün ölü kalmış tüm masalsı mitlerin ötesine geçip Siriusun subliminal gerçekliğinin ötesindeki Odoya gidelim baba. Shewek bize kahve ikram etsin. Az diferansiye şeylerin yok olduğu bir yer olduğunu hayal etmeye hakkım olduğunu söyleyen bu korteksi bana sen verdiğine göre Tanrım, onu kullanırken işleyeceğim günahların tek sorumlusu ben olamam. İmalat sorunu tamamen üreticiye aittir esasen. Ben, Shewek ile kısmi differansiyel denklemlerin varacağı yerde aidiyet duygusunun yok olduğunu mantıksal bir tümevarımla çözümlemek istiyorum. Sence bir sakıncası var mı Tanrım?

Yaşamak, sivilceli bir surata benzeyen hastane duvarlarına benziyor. Hastane duvarları karsinomun tutunduğu organ duvarlarının gizlendiği bedenler kadar çaresiz.

Baba, hadi gel Odoya gidelim.

- Baba, yengeçler başımızı yerler mi şimdi?

- Hayır kızım, ben burada iken onların sana yaklaşmasına izin vermem.

- Baba, bu sahilde güneş uyumaya gidince uzanmayı neden seviyorum biliyor musun?

- Hayır Deniz, bilmeyi çok isterim.

- Ellerimi gökyüzüne doğru avuç yaptığımda yıldızlar avuçlarıma doluyor. Bak, bu yıldızlarda meleklerin kolyesi.

- Hahhaha . Senin bu hayal gücünle işimiz var küçük hanım. O İşaret ettiğin yıldıza inanan ve inanmayan herkes bir anlam yüklemiş kızım. Ancak bence en masum ve güzel olanı seninki oldu. Hadi bakalım uyku zamanı geldi.

- Tamam gidelim ama bana dürbün alacağına söz vereceksin.

- Ne yapacaksın dürbünle kızım?

- Küçük Prensin gezegenini böyle göremiyorum. Dürbün alırsan onu görebilirim ve bize baktığı sırada ona el sallayabilirim.

- Dürbün demek. Hahahha ! Gökyüzüne bakabildiğimiz o aletin adı teleskop ama. Sen ondan mı istiyorsun?

- Şu uzun burunlu dürbünden işte.

- Hahahha ! Tamam uzun burunlu dürbünden alacağız biz kızıma. Ama bunun için biraz daha büyümen gerek prenses.
.
Keşke hiç büyümeseydik be baba.. Her şeyin beyaz olduğunu sandığım prizmasız beynimle çok mutluydum. Bunca renkten haberdar olmak zorunda değildim. Renklerin acıtan şeyler olduğunu artık biliyorum. Beynim değilse de benim ruhum bir tetrakromat. Tanrının prizması tam önümde duruyor.


Hep bir gezegen, hep başka bir Dünyamız olsun istedim. Baba, ben o gezegeni henüz bulamamışken gidemezsin. Zayıflamış yüzün, halsiz ve bitkin ifaden... Yutkundukça boğazımdan içeriye binlerce yıldız kaçıyor. Çok sıcak ruhum baba... Alev topu yıldızlarla savaşıyorum. Birini söndürünce gezegen yapacağım. Lütfen kal baba, beraber üfleyelim...

Deniz...