Akılla İlgili Sözlerim
BeğenAntolojimYorumlarPaylaşTweetle
AKILLA İLGİLİ SÖZLERİM
Cahit KARAÇ

■ Akıl Hak, düşünce adalettir.


■ Akıl, Allah’ın insan üzerindeki bir sıfatı, bir uzamı ise, insana ait düşünce de insan aklının bir sıfatı, bir uzamıdır.


■ Akıl başta, güç bedende, anlayış; insanı olgunlaştıran yaştadır.


■ Akıl, baştan yukarı çalışırsa insanı yüceltir, baştan aşağı çalışırsa insanı alçaltır.


■ Akıl baştan çıkınca insan eşekleşir.


■ Akıl çıkmaza girdiğinde kulak, aklın duymak istediklerini duyar.


■ Akıl beden gözüyle, ruh gönül gözüyle bakar. Beden gözüyle bakan her şeyin yarısını, gönül gözüyle bakan her şeyin tümünü görür.


■ Akıl bedenin bekçisi, ruhun dostudur.


■ Akıl, Hak’ın bende bir eseriyse, düşüncem de benim eserimdir.


■ Akıl bilip, öğrenme kaynağıdır.


■ Akıl bildiğini, gönül hissiyatını söyler.


■ Akıl çuvala, düşünce de şişe benzer; törpülenmeyen düşünce insanı rahatsız eder.


■ Akıl bu dünyanın, kalp her iki dünyanın efendisidir.


■ Akıl düşünür, gönül birleştirir, nefis ayrıştırır.


■ Akıl düşündüğü her şeyi, her zaman gerçekleştiremeyebilir, bazen aklında zamana ihtiyacı vardır.


■ Akıl düşünebildiği, göz görebildiği kadar işe yarar.


■ Akıl düşüncenin, düşünce de eylemin anasıdır.


■ Akıl düşüncenin, düşünce de insanın var olma sebebidir.
■ Akıl düşünceyle, kalem sözle övünür.


■ Akıl için, Allah dışındaki her şey sonludur. Sonlu olan her şeyin bilgisine ulaşılır.


■ Akıl içinde doğru çözümü gören göz, düşüncedir.


■ Akıl ve ilimden sapanların sonu şeytanlıktır.


■ Akıl fiziksel şeyleri görürken, gönül fizik ötesi âleme ait görünmeyen şeyleri de görüp hisseder.


■ Akıl gücü kalp gücüyle birleşirse güç “güç” olur, güç de başarı.


■ Akıl beden gözüyle, ruh gönül gözüyle bakıp görür.


■ Akıl gözün gördüğünü söyler.


■ Akıl Hak’a aittir hakkı temsil eder. Düşünce bize aittir. Adaleti temsil eder.


■ Akıl, hayatın terazisidir.


■ Akıl hayatın vaaz geçilmez tek yaşam kaynağıdır.


■ Akıl ve ilim sahibinin gayesi, içiyle Hakk’a, dışıyla halka hizmet etmek olmalıdır.


■ Akıl insanı ilahlaştırmamalı, ilaha yaklaştırmalı.


■ Akıl kalbin nuru, ruhun dostudur.


■ Akıl insanı konuşturmaz, bilgi konuşturur.


■ Akıl; köre göz, sağıra kulak, yüreksize yürek, dilsize sözdür.


■ Akıl kötüden ziyade iyi olanı, çirkinden ziyade güzel olanı, sertten ziyade de yumuşak ve iyi huylu olanı sever.


■ Akıl kulağın duyup, gözün gördüğünü; duyar, görür ve söyler.


■ Akıl kulakla duyar, dille söyler.


■ Akıl olmayan baş düşünmez; düşünmeyen baş yorulmaz, düşünüp yorulmayan beden de baş, boş durur.


■ Akıl öğrenme, kalp onama merkezidir.


■ Akıl radar istasyonuna benzer, gözün görmediklerini görür, kulağın duymadıklarını duyar.


■ Akıl sahibi için; hatadan, ders çıkarmak marifet, devam etmek ise gaflettir.


■ Akıl, Allah’ın insana verdiklerini düşünür.


■ Akıl bilip öğrenmenin, kalp eğitilip eylem yapmanın kaynağıdır. Onun için inançtan akıl değil, kalp sorumludur.
■ Akıl bilip öğrenip marifet sahibi olmanın, kalp eğitilip alışkanlıklar kazandırılarak hüner sahibi olmanın kaynağıdır.
■ Akıl okuyup öğrenip düşünüp feraset, kalp eğitilip vicdan sahibi olarak cesaret göstermenin kaynağıdır.


■ Akıl üretir, nefis tüketir.


■ Akıl ürünü olan hayal ve düşlerimizi, inanan kalbimiz gerçekleştirir.


■ Akıl var, insan başını baş eder; akıl var insan başını taş eder.


■ Akıl varlıktır, düşünce var olmaktır. (Ezeli var olan varlık Allah’tır. Düşünmek var olup, kul olmaktır.)


■ Akıl varlık, varlık da düşünceyse, varlığa düşünceyle ulaşılır.


■ Akıl varlığa, düşünce var olan varlığın varlığına aittir.


■ Aklım varlığa, düşüncem bana ait, o halde bende varlık gibi varım.


■ Akıl, varlığın bendeki varlığı ise, düşünce de benim varlıktaki varlığımdır.


■ Akıl yazılanı unutmaz, yazılmayanı unutur.


■ Akıl ya da beden gücü yerinde olanın, çalışıp kazanmadan yemesi eşekliktir.


■ Akıldan dolayı başımız, hizmetinden dolayı aklımız Allah’a aittir. Düşüncemizden dolayı benliğimiz, benliğimizden dolayı bedenimize hizmet eden düşüncemiz de bize aittir.


■ Akıldan uzaklaşan, Hak ve hakikatten de uzaklaşır.


■ Akılca büyümeyen çocuk, adam olmaz.


■ Akıllı adam her şeyi bilmek için değil, hayatı kolaylaştırmak için okur, öğrenir.


■ Akıllı adam; yaşarken okumayı, okurken de yaşamayı öğrenir.


■ Akıllı insanlarla konuşup anlaşmak, ahmak ve aptallarla konuşup anlaşmaktan daha kolaydır.


■ Akıllı akıl gözüyle, deli boş gözüyle bakar.


■ Akıllı aptalı, aptal da akıllıyı beğenmez.


■ Akıllı baş; bilgiyi, akılsız baş; boş lakırdıyı sever.


■ Akıllı başın sakalı da akıllıdır.


■ Akıllı bilgisiyle, akılsız da cehaletiyle konuşur.


■ Akıllı iş yaparken, deli konuşur.


■ Akıllı insan herkesi en az kendisi kadar düşünür.


■ Akıllı insan gerektiğinde, dürüst insan her zaman gerçeği söyler.
■ Akıllı insanın kulakları uzun, dili kısadır.


■ Akıllı görünme çabası, insanı daha çok aptallaştırır.


■ Akıllı köpek kendinden zayıf olanı ısırmaz.


■ Akıllı kusuru kendinde, ahmaklar kusuru başkalarında bulur.


■ Aklı olan paralı olandan daha zengindir.


■ Aklı olan değil, düşünen insan; insandır. Yoksa bütün hayvanlarda akıl var.


■ Akıllı olmak, hayattaki zorlukların üstesinden gelmesini bilmektir.


■ Akıllı alıp satarken, deli yatarken düşünür.


■ Akıllı yağını ekmeğine, deli üstüne başına sürer de yer.


■ Akıllı zengin, fakirle iyi geçinendir.


■ Akıllılar beğendiklerini, akılsız ahmaklar ise her görüp duyduklarını alkışlarlar.


■ Akıllılar susunca, ahmaklar konuşur.


■ Akıllıya gülen deli, deliye gülen akılsızdır.


■ Akıllıyken aptal görünmek, akıllılıktır.


■ Akılsız baş beden üstünde, yazısız taş mezar üstünde boş durur.


■ Akılsız baş, mezar taşına benzer, her ikisi de boş bedeni bekler; birinde akıl, birinde de ruh yoktur.


■ Akılsız insanın pusuda yatan aslanı görmeyen ceylandan farkı yoktur.


■ Akılsız insanın ölüden farkı yoktur.


■ Akılsız hedefe, hedefsiz yola gidilmez.


■ Akılsız yürek, yüreksiz akıl bir hiçtir.


■ Akılsız yürek, yüreksiz akıl bir hiçtir. Ancak bazen aşırı yüreklilik insanı akılsız, bazen de aşırı akıllılık insanı yüreksiz eder.


■ Akılsız yürek, yüreksiz akıl, düşünmeden konuşan dil hiçbir işe yaramaz.


■ Akılsızlık bilgisizliktir, bilgisizlik cehalet ve yoksulluktur.


■ Akıp giden zaman, yaşadığımız her yerdeki her şeyi değiştirir.


■ Akıp giden sadece zaman değil, zamanla birlikte her şey.


■ Akla aykırılık çirkinliktir.


■ Akla doğruyu gösteren Hak’tır; Hak’tan şaşan akıl yanılır.


■ Akla gem vurulsa da duygu ve düşünceye gem vurulmaz.


■ Akla yol gösterip yön veren ve görünmeyeni görüp bilinmeyeni bilen gönüldür.


■ Akli irademizi (ilahi kader hükmünce) yaratılışımız gereği hür kullanmayı talih içinde doğru öğrendiğimizde biz kendimizi Allah’a daha yakın hissederiz.


■ Akli irade gücüyle elde edemediklerimizi elde etmek için Allah’a yakarışımız duadır.


■ Aklı olan konuşur. Çünkü söz aklın ürünüdür.
■ Aklı olanın öğretmeni çoktur. Çünkü dünya ona öğretmenlik eder.
■
■ Aklı olan değil, düşünen insan, insandır. Yoksa bütün hayvanlarda akıl var.


■ Aklı baştan çıkaran aşk, bedenimizdeki ruhun halen bize ait olduğunu hatırlatır.


■ Aklı bertaraf eden (sevgiden oluşmuş) aşırı duygu seline “aşk” denir.


■ Aklı bilgi ile beslenenin ruhu umutsuz, aklı şaşkın olmaz.


■ Aklı büyük olanın sözü de büyüktür.


■ Aklı çıkmaza sokan sevgi seline “aşk” denir.


■ Aklı az olanın, doğrusu az, yanlışı çok olur.


■ Aklı az olan çok ama boş konuşur.


■ Aklı olan insan, adam öldürmez, ölüp – öldürmeyi aklından geçirmez.


■ Aklı olmayan duymaz, duysa da duyduğuna inanmaz.


■ Aklı olmayanın adaleti olmaz.


■ Aklı olmayanın dostu da düşmanı da olmaz.


■ Aklı olmayanın; gözü kör, kulağı sağırdır.


■ Aklı olmayanın hedefi, hedefi olmayanın geleceği olmaz.


■ Aklı olana, dünya birçok ders verir.


■ Aklı olan, eğri yolda düz gider.


■ Aklı olan, haklıdır.


■ Aklı olan, iyiyi örnek alır, kötüyü terk eder.


■ Aklı kıt olanın bilgisi az, ruhu fakir, karnı aç, nefsi azgın olur.


■ Aklı kıt olanın, doğrusu az olur.


■ Aklı kuvvetlendiren sağduyudur.


■ Aklı küçük olan, her şeyi bildiğini sanır.


■ Aklı küçük olan nefis peşinde, büyük olan insanlık peşinde koşar.


■ Aklı olan düşünür, olmayan her şeye boş verir.


■ Aklı (zekâsı) olup da okuyup aklını büyütmeyenin aptaldan farkı yoktur.


■ Aklını kullanıp alırsan tedbir ne yemini / kısmetini kuş kapar. Ne de başkasının kısmetini taşırsın kapıya kadar.
■ Aklını kullanıp kendi kaderini kendi tayin etmeyenin kaderini başkaları tayin eder.


■ Aklını yoranın anası ağlamaz.
■ Aklın önüne nefsi, nefsin önüne hırsı koyan adam, her kim olursa olsun! O artık adamlıktan çıkmıştır.


■ Aklı zaafa düşüren kalp, kalbi zaafa düşüren gönüldür.


■ Aklımız varlığa ait olduğundan, düşünebildiklerimiz gelecek hayatın içinde cereyan edecek olanlardır.


■ Aklımıza gönlümüzün gücü yeter ama gönlümüze aklımızın gücü yetmez. Çünkü gönül, Hak işi; akıl, kul işidir.


■ Aklın bildiğini ten, tenin bildiğini akıl bilmez.


■ Aklın (dış dünyaya açılan) iki penceresi var; Biri göz, biri kulak. Göz gündüz, kulak hem gece hem gündüz işe yarar.


■ Aklın doğru kullanılması, akıllı olmaktan daha önemlidir.


■ Aklın düşüncesi çiçek, sözü meyve sayılır.


■ Aklın düşmanı şeytan, şeytanın düşmanı akıldır.


■ Aklın idrak edemediğini, bazen gözler müşahede eder.


■ Aklın iki kulağı bir dili var, kulakla duyduğunu dille söyler.


■ Aklın sınırı olur, nefsin olmaz.


■ Aklın üstünü örten karanlık, insana korku verir.


■ Aklın yolu açılmadan, hikmet sahibi olunmaz.


■ Aklına danışmadan, kim ne söylerse söylesin, sakın ona inanma; kandırır seni, sonra acı çektirirken de arkandan güler sana, sende bir adam sanırsın sonra o serseriyi.


■ Aklını çuvala koyup ağzını da bağlayarak sakın bir başkasının eline verme, onu sana emanet eden Hak’a ihanet etmiş olursun.


■ Aklını kullanan akıllı, kullanmayan aptaldır.


■ Aklını kullanmayan toplumların sahte ilahları çok olur.


■ Aklını kullanmayanın kaderini Allah değil, başkası yazar.
■ Aklını kullanmayanın dostu az, düşmanı çok olur


■ Aklını kullanmasını bilmeyen adam, hiçbir zaman kötüden iyiyi, yanlıştan doğruyu, çirkinden güzeli ayırt edip hakkıyla insan olamaz.


■ Aklını; gözüne çeviren dünyayı, gönlüne çeviren Allah’ı görür.


■ Aklını karartan ruhunu, ruhunu karartan aklını kaybeder.


■ Aklını konuşturan âlim, ruhunu konuşturan şairdir.
*

■ Aklını yoran Hak’ı bulur.

Cahit KARAÇ
Şair, Düşünür ve Yazar
NOT: Sözlerin tamamı bana aittir. Alıntı yapanlar lütfen adımı altına yazsınlar.