0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
589
Okunma
Kafanın ne kadar karışık olduğunu, şu anda yaşadığın sorunların keçeleşmiş bir tutam saça döndüğünü görebiliyorum. Çözümü o kadar zor ki kesip atasın geliyor ama kesemezsin. Canın acıya acıya çözmek zorundasın o düğümü. Seninle her karşılaştığımız da gözlerinden ve bedeninden uyku akıyor sanki. Ama uykularından hiç de dinç uyanmıyorsun değil mi? Ne kadar uyusan o kadar yoruluyorsun hatta. Çünkü uyumuyorsun ki aslında. Uykudayken kaçıyorsun sadece. Sonra da eminim birkaç gece üst üste hiç uğramıyor uyku bedenine. Ama inan bitecek. Gerçekten bitecek. Hep şuracığında durmasına alıştığın o acı, bir sabah kendiliğinden gidecek. Gidecek ve bıraktığı sızılı boşluk bir gün muhakkak dolacak…
