Sen kendini dev aynasında gören şair
Ben geliyorum şiirlerine
Yazılarına dilim döndüğü aklım yettiği kadar yorum yapıyorum
Ya sen
Her şair de ayrı yorumunu görüyorum
Her yazıda senden bir iz var
Hani diyorsun ya dost

Bu mu dostluk

Sen elimi tutmazsan ben nasıl yürürüm
Sen arkamda durmazsan ben nasıl dünyaya kafa tutarım
Dost dostun elinden tutan destek verendir
Olabilir belki şiirlerimi belki de yazılarımı beğenmiyorsun
Bir beğeniye
Bir yoruma layık görmüyorsun saygım sonsuz ama
Gittiğin ve yorum yaptığın çoğu yazıdan ve şiirden daha iyi yazılarım
Demem o ki şair

Ben sana küstüm

Kırgınlığım saç tellerime kadar çıktı
Üzgünlüğüm yüzüme bir çizik daha çizdi
Ben dost sandım elim bir kere daha bileklerimden kesil di
Artık gelme

Sen şair sin
Sen şiir sin
Sen mükemmel sin

Ben ise sadece acemi çaylak bir kızım
Boş ver sen koş kimse küsmesin sana
Benim küsmem çokta umurunda

Ben şair değilim

Benim yüreğim şair
Her gün gözümden akan kanları döktüğüm kağıtlar şair
Parçalanan ellerimle tuttuğum kalem şair
Ben şair değilim
Beni yoğuran hayat şair

Şimdi sende git

Yanımda olmayı başaramayanların yaptığı gibi
Güle güle şair
Belki bir gün uğrarsın ama o kapı artık sana AÇILMAYACAK
Şimdi git
Bırak ta şiirlerim bir daha kanamasın
Git
Dostluğu iki kaşının arasından vura vura git