EDBİYAT DEFTERİ’dir pistimizin adı. Yazılarımızla uçar, yapılan yorumlarla konarız.
Koordinatlarımız vardır bizim. Bir de yüreklerimizde brövelerimiz. Bakarız yazıya, uygunsa uçuştaki toplam saatlerimiz ve aynıysa koordinatlarımız, İnince pistte tokalaşırız.
Öyle de oldu. Koordinat aynı.
Suat’ı tanıdım önce. Sonra da Ahmet’i. Aynı yöne uçuyor, aynı sakıncalı hedefleri yok etme çabasındaydık. Sevdik bir birimizi.

Ahmet aradı:
“Abi aldığımız kararı fazla ötelemeyelim. İlk hedefimiz Eskişehir. Sonra k hedefimiz de YEDİ GÖLLER.
Buluştuk. Sarıldık. Koklaştık.

YEDİ GÖLLER’ de dostluğu, kardeşliği yaşadık.
Üçümüz ellerimizi birleştirdik. Yemin ettik.
“BİZ DOSTUZ. KARDEŞİZ. HEP ÖYLE DE KALACAĞIZ."

Yüreklerimizde ki sevgi sermayemiz o kadar arttı ki; Dünyanın en zengin insanları olduk.
Serde güreşçilik var ya. Ne diyor son KIRKPINAR’da cazgır Pele Meded:

“Eyyy Recep Gürbüz Uyuyor musun? Oğlun yine şampiyon oldu görmüyor musun?
Ölüm var.Ve de gerçek …

Bakın dostlar;
Yüreklerimizde herkese de yer var. Seviyorsanız dostluğu gelir aramıza katılırsınız.
YUNUS EMRE’nin dediği gibi:

SEVELİM SEVİLELİM. DÜNYA KİMSEYE KALMAZ.

Seviyorum seni AHMET.
Seviyorum seni SUAT.
Siz de beni seviyorsunuz biliyorum.
Dostluk en büyük servet.
Öpmek mi?
Ahmet yanaklarımdan öpebilirsin.
KEL’ mi?
O Suat’a ait…