İşte uzaktan yapılan bu temaslar gelecekteki ittifakları başlatacak yol adımı envanterlerini de olacaktı.

İttifaklar uzaktan teması, yakından teması tıpkı totem yalıtımlı dönemdeki gibi dokunmalı işbirliğine çevirdi. Amaçları temas etmek değildi.

Henüz üretmeyi bilemeyen barbarlara karşı üreticiler, önce kendi canını ve sonra da ölülerini yenmekten kurtarmak için barbar yamyamlara tek taraflı yiyecek sunusu yaptılar.

Barbarlar da çevredeki gruplar nedenle aynı tehdit altındaydı. Zamanla bir barbar grup üretim aşamasına geçince benzer uygulamaları yaptı.
Hatta kendisine önceden beri yiyecek sunan gruba kaşı da kendi totem meslekli yiyecekten sunu yaptı. Böylece sunu kurbanlar şimdiki anlamla kendilikten karşılıklı hediyeleşmeye dönüştü.

Yani üreten ilişki, canlarını kurtarma girişimi farkında olunmadan karşılıklı hediye sunumu yapılmasıyla farkında olunmadan TAKASA yol açmıştı.

İşte ittifakın temasını oluşacak takaslar, farkında olunmadan kendilikten ve bir gelişmenin ortaya koyduğu diğer bir olanak gelişmelerle kendilikten çevrimli otomatik gelişmeler oluyordu. Olay yaşanıyor, daha sonra da düşünülüyordu. Bu kes de düşünce eyleme yol veriyordu.

Gruplar beslenme, yamyamlık gibi zorunlu ve üretme, canını kurtarma gibi yeni olanak durumlarla gelişecek olan hediye kabili yeni olanaklar durumlar için de rastlantısal olacak süreçlerleydi.

Bu süreçler kendi dışında olan etki tepki girişmeli süreçlerdi. Hediye süreçler, birbirini tamamlayan birbirine dönüşen ZIT süreçler girişmesi olmakla üreten iki grubun karşılıklı hediyeleşme sürecine dönüştü.

Bir hediyeleşme süreci olarak başlayan ilk eylem zıt tepkili hediyeleşme süreci ile birbirini tamamladı ve birbirine göre hediye veya kurban sunusu olmakla kendilikten anlamı oluşacak TAKASA dönüştü.

Takaslar ittifaklı temas totem yapılı etnik kültürlerin çatışmasını tetikledi. Bu süreç te yepyeni bir süreçti. İttifak içinde rastlantısal süreçti. Oysa temas etmeselerdi kültürler arası ve biyolojik dokunmalı teması oluşacak ile oluşanla baş gelinecek bir rastlantısı da ortaya çıkmayacaktı.

Bir olanak (üretim), diğer bir olanakla (canını kurtarmayla); hem yeni bir olanak girişmeydi (hediye sunumu- hediyeleşmeydi). Hem yeni sorundu.

Yani hediyeleşme takası, takasta ittifakı ittifak ta ittifak içindeki temas nedenle kültürler çatışması sorunuydu. Bunlar birbirini gerektiren zorunlu yansıma süreçler olmakla; hemcinsler düşünmesi içinde nedenli bilme olmamakla, RASTLANTILARDI.

Üretim hareketi merkezli giriştirmeler çevrimi içinde biyo kültürel teması ve biyo kültürel temasın çatışma sentezini ortaya koydu. Yeni oluşan girişme ve çatışmanın “ÜRETEN İLİŞKİLER tabanlı biyo kültürel temaslı SENTEZİN” aşılması olan “rastlantı UYGARLIKTI”.

İşte bu yapı çatışmanın içinde adetçe, yaşadığı ortam ve kültür donanımı ile biyolojisi ile temaslardan grupların tam da kendisi olmayan melezleri doğmuştu. Ama bu melezler her bir gruptan gruplar arası ortak özellikler taşıyordu.

Melezler her gruptan fiziki ve karakteri kültürel özellikler taşıma beraberi içinde üreten özellikler de taşıyacak olan melezlerdi. Bu melezler biyo kültürel ve ittifak yetenekli donanımla olan melezlerdi. İşte bu melezlere İNSAN denecekti.

İnsan uygar olmanın ürünü oluşla ortaya konmuştu. Uygarlık ve insan oluş aynı zamanda da totemi etnik kültüre karşı bir donanım ve etnik kültürü alt eden bir gelişme ve girişmeydi. Böyle oluşla ittifaklar, uygarlık ve insan oluş bütünlüğü; tarihin ikinci aşamalı dönüm noktasını oluşan rastlantı ve gerektirme olucu yansımalardı.