Sessiz Yalnızlığım
Sessiz yalnızlığım,
İç dünyamdan defterime yansıyanlar…
Ben hasretin özlemlerin de kayboluyorum.Harabe olmuş şu gönlümde sensizliği yaşıyorum.Yeniliyorum aşka,git gide uzaklaşıyorum.Seninle kurduğum hayallerde kanıyor yüreğim,sızlıyor vicdanım.Sözcüklerimin arasında eziliyor ruhum.Sessizce çöküyorum,sonsuz güzelliğim de aşkı yaşadığımı düşlerken.Suskun ben; yenmek ve yenilmek arasında uzanıp gidiyorum.Bir film sahnesi ,ya da bir tiyatro oyununda oynayan oyuncu gibi yıkılıyorum.
Sevda yurdum.Aşkı yaşamayı düşlediğim yüreğimin en güzel ve özel yeri.O kadar güzel ki; hayal edip orada yaşamak,gerçek olmayan, gerçeği düşleyen, yudum yudum aşkı tadan.İç dünyamda sular seller gibi sürükleniyorum senli dünyanın hayal dolu boşluğuna,süresiz aşklar peşine…
Özlemek benim,özlenmek benim.Gidemediğim gerçek aşkımın yurduna yazıyorum.Bağrım yanıyor,acıyor.
Sen yoksun,aşkta yok.En çok da ben özlüyorum,özlemenin özlemlerin de bekliyorum sessizce.Hiç sesimi çıkarmadan.Olmuyor işte! Sesim yine çıkıyor,yazıyorum buradan.İç dünyamdan konuşamayan,kelimeleri yutan, dilsiz bir ben.
Ay ışığı vurmuş yüreğimin kırmızılarına,gökyüzü masmavi cennetinde hülyalı bakışları arıyor.Oysa ben oradayım görmüyor beni ,yanan yüreğimi,ağlayan gözlerimi.Seni sevmek yaşamaksa,özgürlük nedir ?Aşkın yok olması mı? Kısıtlanan sevginin sonsuzluğunda yitip gitmek midir?
Yüreğim anıları yazmakla oyalanmakta,daha çok içimden geçen duygularım.Ruhumun ötesinde sensizlik varken, mutluluk gelir mi?Düşlerde kavuşmanın hayallerinde hayat güzelleşir mi?
Ben beni yazıyorum.Kendimi bulamayan benliğimi, iç dünyamın sesini yazıyorum aşkın duvarına.
Belki yarınlarda, uzak gecelerin sessiz bekleyişinde.
Belki yarından da yakın, düş güzelliğinde, bazen hatırlanmayan rüyaların geceyi güzelleştiren heyecanında.
Ne dersiniz, belki bir gün?
Mavili dünyanın güzelliğinden sesleniş…
YORUMLAR
Ne dersiniz, belki bir gün?
İlla ki illa ki...
S/avunduğumuz kadar sevgiyi ve umudu...
Sevgilerimle arkadaşım
canseven
evet belki bir gün diyelim,
sevgiye,en güzel sevgiye...