Atam varken ülke şenlik yeriydi, her yerde bahar dallarına inat açılmıştı bayraklar, bir gelincik çiçeğinden daha kırmızı daha kasvetli bayraklar.
Ah Atam sen varken ne de güzeldi vatan, bizler adını hala yüreklerimize kazırken yaptıklarınla gurur duyarken ve o masmavi gözlerine hayranlıkla bakarken şimdi bir Filistin’ devletinden farkımız yok, kağıt toplayan çocuklar, sokakta yatan evsizler ve sokakta boğazları kesilen zavallı kadınlar varken bu ülke benim olamaz.
Ve biz yazarlar ne kadar yazarsak yazalım kalemimiz kılıçtan keskin değilse, dilimiz konuşurken bile kesilirse ne yapacağız bu ülkede?
Üç Üniversite bitirmiş gençler aklı kıt fiziği düzgün hemcinslerinden daha şansız, çünkü her yere fiziği düzgün aklı kısa kişiler ve torpilliler yerleştiriliyor.
Onca insan topraklarımıza yerleşti iyi hoşta, kendi insanımızın karnı doymazken, bir emekli cennette bari mutlu olurum derken neden yüzlerce insan bizim tepemize çıktı?
Atam varken Atatürk Orman Çiftliğinin’ bir adı bir şanı vardı, şimdi üç beş teneke oyuncak ile yok olan anılara mı yanalım?
Yoksa doğamızın, yeşilimizin harap olup gitmesine mi ağlayalım?
Ya şehitlerimiz!
Bayrağımız yarıya inmesin diye, o kan kırmızı bayrağımız yere indirilmesin diye direniyorlar, dağda bayırda, ölüm ile burun buruna…
Atam sen varken huzur vardı, sen varken ilim vardı, sen varken YURTTA SULH CİHANDA SULH vardı…
Şimdi ne var Atam?
Korkarak gezdiğimiz ülkemizde, yarınsız yarınlarda, ne idüğü belirsiz insanlarla yaşamak zorundayız.
Sen varken bir saygınlık vardı, giyim tarzımız, dilimiz, dinimiz vardı? Din ve devlet işlerini karıştırmayan, edebi eserlere, edebiyata, kısacası sanata bir değer vardı.
Kadına seçme seçilme hakkı, öğrenciler hediye edilen alfabe vardı.
Şimdi ne var?
Saray var, taht var, taht kavgası var…
Devrim yok, yenilik yok.
Azalan okullar, kütüphaneler, dış etkilerden dolayı beyinsizleşen veya cinsiyetsizleştirilen insanlar var.
Ya kadın hakları, kadınlara yapılan zulümler bu hakta var mı?
O kadar ucuzlaştı ki! İnsanlar; bir kadına sokak ortasında edilen laflar, sözler, tacizler…
Haysiyetin yerini aldı adilik, şerefin yerini aldı şerefsizlik…
Güzel Türkçe’miz argolaştı, argo dil daha çok rağbet aldı, güzel dinimiz dinsizlere teslim oldu ve dinden çıkma çoğaldı.
Atam yokken perişan, varken hayatın anlamını, tadını bilendik.
Dünyada 35 ülkede heykeli olan, 120 caddeye ve 35 meydana adını veren tek lider Mustafa Kemal Atatürk’tür .
Bunu inkar eden ?
Var mı?