TAKILDI KAFAMA BİR KERE,BİRİ BİZİDE Mİ GÖZETLİYORDU.

• 14 Ekim 2019 Pazartesi 11:23:49

Biri bizi de mi gözetliyor yoksa?
Takıldı ya kafama bir kere
Bulunduğum bu ufacık balkonu olimpiyat stadına çevirdim Allah çarpsın
Bir siniyor, bir mevki değiştiriyorum. Ha mevzi değiştirirken, siniyorum yani adam akıllı
Ve öyle bir sürünerek yer değiştiriyorum ki, kız askerdeyken bile böyle sürünmemiştim
Paso sürünüyordum o küçük balkonun içerisinde Allah çarpsın:
O zaman sana şöyle anlatayım:
Bundan yıllar önce İstanbul’ gelmiştim. Hani biri bizi gözetliyor diye bir program vardı ya hani çok revaçtaydı. Slogan haline gelmişti insanlar arasında, o zamanlardan bahsediyorum işte. İstanbul da teyzemlerde kalacağım, yaklaşık bir hafta falan. Teyzemler benim gençlik yıllarında İstanbul’a gelip yerleşmiş, İstanbullu olmuşlardı
Teyzemler her yolu biliyor, nerde ne delik var hepsinden haberdarlardı artık.
Ben ise, daha gurbetle sıla, şehirle köy, Kürt’le Türk arasında sıkışmış konumdayım.
Hangisi olduğuma ben bile karar veremiyordum. Daha o yaşlarda anam ağlamış yani.
Onlar bana göre çok rahatlardı. Çok daha az sızıları ve sancıları vardı. Yani çocukluk arkadaşlarımla bile aramızda uçurumlar vardı. Neyse başını ağrıtmayayım, bunlardan biri bana bir telefon açtı, kardeşim bu gece müsaitsen, (bir başka ortak arkadaşımız daha vardı )
O arkadaşımızı da alıp biraz takılıp dertleşelim, dedi.
Bende, bana uyar dedim, telefon açan o çocukluk arkadaşıma. Hani takılmak dediler ya, benim aklıma şöyle bir şey geldi. Üçümüz bir yere gider kafaları çekeriz, daha sonrada birer hatun aldık mı, değmeyin keyfimize
Hep birlikte arkadaşların kaldığı bekâr evine gideriz, nah gideriz
Gelip beni evden aldılar ki, ne alıştı o öyle. Ellerinde sarılı kocaman bir tütün. Tütünü biz dedelerimizden biliriz. Dedemler o zaman kilolarla tütün alır, sonra da sarar sarar içerlerdi.
İçimden, ulan şu işe bak, dedelerimizin yıllar önce yaptıklarını şimdi biz yapıyoruz, nostaljik bir durum yaşıyor duygulanmıştım, derken, dikkatimi bir şey çekti. Hani biz üç kişiyiz ya, ama ortada bir tütün vardı. Birisi bir nefes alıyor diğerine veriyordu. Vah vah dedim kendi kendime, çocukların durumu cidden çok kötüymüş, bedavaya günahlarını almışım desene. Baksana, sigara almak için yeterince paraları bile yokken, kalkmış, neden benimle ilgilenmiyorlar diye takıntılara girip, bedavaya kırılıp güceniyormuşum diye düşündüm
Bir duygusal fırtına da orada patlak verdi. Ben buram buram duygu tütüyorum, o kadar gaza gelmişim yani: Derken sıra bana gelmişti. Bunun nasıl içildiğini biliyor musun? Diye sordular bana o çocukluk arkadaşlarım.
Bende hani, tütün nasıl içilir biliyorum ya dedelerimden. Bilmez olur muyum, bizim bunu yeni içtiğimizi mi sanıyorsun, deyip kaptım elindeki tütünü.
Bir nefes almışım ki sorma. Yahu ben boğuluyorum, yutkunamıyorum. Bir şeyler saldırıyor beynime, bu ne lan dedim Meğer esrarmış sarıp içtikleri. Ben de dedemin tütününden sanıp bir güzel çekmişim kafama ki sorma, az kaldı ölüyordum.
Onlar o olduğunu söyleyesiye, o tütünde bitmiş oldu. Haliyle şimdi evlere gideceğiz derken, onlar getirip beni teyzemlere bıraktılar. Ben zile bir bastım, kuzen kapıyı bir açtı ki, herkes uyumuş, zavallı kuzen de melül melül beni bekliyormuş.
İçeriye girip hemen balkona çıktım, kuzene sen yat diyerek. Balkon ışığını yakmadan bir oturdum ki, oturmamla kalkmam bir oldu.. Tam karşıda bir apartman vardı, onun çatı katında bir karartı, haydiiiiiii
Ben şimdi o ufacık balkonda, bir sinip bir kalkıyorum. Neyleysem fayda yok, o karaltı gene orada ve ne olduğu seçilmiyordu. Çok net bir ay ışığı da yoktu yani. O anda kendimi neyi düşünürken yakaladım biliyor musun? Yoksa biride bizimi gözetliyordu?
Takıldı ya kafama bir kere. Bulunduğum o ufacık balkonu olimpiyat stadına çevirdim, Allah çarpsın
Bir siniyor, bir mevzi değiştiriyorum. Ha mevzi değiştirirken de sürünüyordum yani adam akıllı. Ve öyle bir sürünerek yer değiştiriyordum ki, kız askerdeyken bile böyle sürünmemiştim, paso sürünüyordum Allah çarpsın) :

Bir arkadaş anlatı bende yazdım neredeyse ağlayacaktım, Hoş bir duyguydu benim için: umarım okumaz.