".....Hava tahmin raporu almış lakin yine yok yazılmışım gibi bir gece. Akşamı ıslatmışlar, güneş üşütmüş, burnu akıyor. Televizyon kapalı, ben açığım. Oysa sıkıcı bir belgeselmişim gibi izlemeye tenezzül etmiyor beni. Bense ölümü düşünüyorum. Ölümü düşünmek ölmek istemek değildir. Yanıldınız bayım. Ölüm olduğumu düşünüyorum. Katil değilim yanıldınız efendim. Ölümün dönüştürücü olduğunu düşünüyorum mesela. Yada bir kapı olduğunu. İnsanda insana kapıdır. Bir yerden bir yere getirir. Dönüştürür.
İnsan insana ölümdür bir yerde.
Gel ve ölümüm ol demek duadır. Dönüştür beni demektir. Olduğumdan farklı biri yap, olduğum yerden bambaşka bir yere götür beni demektir.

Televizyon kapalı, ben ise açığım. Ve Bazen acıyım. İnsan insana acıdır pirim. Acı da insanı dönüştürür. Olduğundan farklı kılar. Sahi siz bayım kaç kişinin acısı oldunuz? Kaç kişi sizinle sizin gibi olmamayı öğrenerek kendine değer kattı ?
İnsan insanın ateşidir bayım. Yaktıkça arındıran, yandıkça şekil veren ve güzelleştiren.
Ve bayım insan insanın sabunudur. Onu soyup geçmişinden ve gelecek endişesinden, sokup hamama yıkayıp tertemiz hale getiren sabunudur.
Kedi açık ve biz kapattık bayım.
Perdeleri ardına kadar kapalı dünyanın. Ve içime hiç bir karanlık sızmıyor. "

"Öldüm, değiştim, yandım, arındım bayım. "

Berrin Nilgün Kılıç
8 ekim 2019