- 566 Okunma
- 0 Yorum
- 0 Beğeni
ağlatmasın seni
her zaman olduğu gibi başlamadan bitti işte. ne yaz bahar ne kar ne de dolu...
daha yere düşmeden yaz kış oldu, bahar güz oldu, kar eridi su oldu. nedendir bilmem ama karanlık alır götürür beni taa uzaklara uçsuz bucaksız kör bir karanlığa ama umudumu kaybetmedim kaybetmeyeceğim ve kaybetmemeliyim çünkü karanlık elbet birgün aydınlığa doğru yol alacaktır... aynı sabahın gelişini bekleyen tan yeri gibi... hani yıllarca evlat hasreti ile yanıp tutuşan bir anne vardır ya yıllar yıllar sonra evlada kavuşur işte öyle birşey işte öyle heyecanlı ve bir o kadar da masum, ellerini açmış gökyüzüne bakıyor, ellerini açmış başını önüne eğiyor gün gibi güneş gibi
Ağlatmasın seni bu yazdıklarım
Kimisinde bir döner için çalışan bir çocuk
Kimisinde dağ eteğinde ağlayan bir genç
Ama ağlatmasın seni bu kelimelerim
Bazen kar oldum eridim
Bazen ateş oldum yandım
Bazen ise oturup ağladım
Ama ağlatmasın seni bu kelimelerim
Kimi zaman seven bir erkek
Kimi zaman üzülen bir ürkek
Kimi zaman ise içten bir dilek
Ama ağlatmasın seni bu kelimelerim
Bir bakmışın en mutlu olan
Bir bakmışın neşe ile dolan
Bir bakmışın acı ile solan
Ama ağlatmasın seni bu kelimelerim
Anılarda acı ile andığım
Anılarda ah çekip yandığım
Anılarda yokluk ile uyandığım
Ama ağlatmasın seni bu kelimelerim
Hayatta hiç gülmedim ve gülemedim
Hayatta hiç öğrenmedim ve bilmedim
Hayatta acıdan başka hiç bir şey içmedim
Ama ağlatmasın seni bu kelimelerim
Kapatırım bazen kendimi karanlığa
Kapatırım bakamam aydınlığa
Kapatırım gözlerimi alıştım yalnızlığa
Ama ağlatmasın seni bu kelimelerim
Umudum olsa idi gülerdim
Umudum olsa idi severdim
Umudum olsa idi dilerdim
Ama ağlatmasın seni bu kelimelerim
Acılar bana dedi adını hayatın
Acılar öğretti bana tadını kainatın
Acılar fısıldadı bana gelecek umutların
Ama ağlatmasın seni bu kelimelerim...
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.