Tasarruf!

• 21 Eylül 2019 Cumartesi 21:11:46

Hızını almış bir zamana ayak uydurmak gayretiyle, sahibi olduğumuz bilcümle kıymetli,
biricik hislerin, günü gelince yahut kaybedince fakiri olmamak,
bir hışımla çarptığımız kapılara geri dönmek adına,
makûl gerekçeler bulamama çaresizliğini yaşamamak için,
onlara sahip olduğumuz en değerli varlık hissiyatını tattırmak gerek..

Bu eylemin mütekâbiliyet esası ile düşünüp uygulanışını, tahayyül edebiliyor musunuz?
Ne kadar da nâhif geliyor insana değil mi?
Size sabah günaydın veren aslında en kıymetli dileğini veriyor,
Sözde ufacık bir iyi akşamlar dileği, muhatabına yolladığınız en güzel temenni.
Meyvesini yediğiniz ağaç size en lezzetlisini sunuyor,
Dokunduğunuz çiçek size en güzel kokusunu sunuyor,
Cıvıltısını işittiğiniz kuş size dünyanın en güzel melodisini çalıyor.
İçinizi, evinizi ısıtan güneşin aslında biriciğisiniz ve yine o güneş pencerenizde bir ayrıntı değil,
Bilâkis her gün umuda açılan ve mütemadiyyen aynada size gülümseyen bir göz...

Modern çağın tüm imkanlarını kullanıp modern çağı eleştirmek değil maksadım,
Yukarıda hızını almış bir zaman derken
fakat bu hızlı, soluksuzca tüketilen duygu ve duygu geçişleri,
mutluluğa ya da mutsuzluğa zaman tanımıyor, hakkını verdirmiyor.
Elemin, neşenin sadece beğenilme kaygısı ile kurgu pespayeliğine uğraması çok can sıkıcı.
Muhabbetler kurgu,tepkiler kurgu, her herzenin kurgusu mevcut fakat duygusunu ara ki bulasın!

Bu daha da gösterişli profil olma çabaları içindeki şuursuz harcamalardan âzade olup,
Tasarruf kültürünü şiâr edinmiş yüreklerden olmak gerek.
Hiçbir şeyi ve hiç kimseyi beyhude harcamamak..
İnsan biriktirmeli, hatıra biriktirmeli, ağaç,çiçek, kuş ve dahi güneş biriktirmeli.
Zirâ yarın bugünden daha karanlık olabilir,
Ve yine yarın, bugünden daha yalnız kılınabilir.

Beğen