- 1434 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
YASAKLAR
Bize yakıştığı gibi davran.Çocukluğumdan beri bu sözle büyüdüm.Bize yakıştığı gibi davran.Sen bizim kızımızsın unutma.Unutmadım anne...Öyle bir kazımışım ki bu kelimeyi beynime istesemde unutamadım.Hep hata yapmaktan korktum bu yüzdende herşeyi yarım yaşadım anne.Keşge diyorum şimdi keşgelerim hiç bitmiyor.Kendimi uzaklaştırmasaydım bukadar hayattan.Hatalar yaparak öğrenseydim hayatı.Bukadar korumasaydınız beni anne.Her istediğim olmasaydı.Çocukken bende ağlasaydım istediğim oyuncak alınmayınca şeker için çikolata için bende ağlasaydım.Şimdi bukadar ağlamazdım.Ağlamayı önceden öğrenseydim.Çocukken hep ben kazanırdım oyunları.Babam sen ben nezaman oyun oynasak benim kazanmam için çabalardınız.Hep ben birinci olurdum,hep ben kazanırdım.Şimdi hayat denen bu oyunda game over oldum anne.Hep sev dediniz bana.İnsanları sev,çiçekleri sev,hayvanları sev,sev sev sev.Hiç unutmuyorum daha küçüktüm seninle parka gitmiştik ben çok sevimli bir köpeği görünce sevmek için yaklaştım tam sevecekken üzerime atlamıştı.Hemen sen beni kucağına almış tamam yok birşey deyip bana sıkı sıkı sarılmıştın.Ama o günden sonra hiçbir hayvana yaklaşamadım.Hiçbir hayvanı dokunarak sevemedim.Sadece uzaktan bakmakla yetindim.Şimdi kocaman bir akvaryumun içinde renk renk balıklarım var.İtiraf ediyorum anne bazen yemlerini verirken korkuyorum ya dışarı atlayan olursa diye.Elime alıp tekrar akvaryuma bırakamam işte bu yüzden sana yemlerini sen ver diyorum.Bazen çok kızıyorsun bana.Hiçbir anlam veremiyorum.Sen benim sizi anlamadığımdan
ben se sizin beni anlamamanızdan yakınıyorum.Her zaman cümlene anlat diyerek başlıyorsun.Bunun yerine başka bir cümle seçsen veya önce sıkı sıkı sarılsan herşeyimi paylaşırdım seninle benimle beraber ağlasan.Sende böyle sitem etmezdin neden susuyorsun diye.Anlat...Suçu olan birinin ifadesini almak gibi geliyor bana.Ve anlatdan sonra yasaklar geliyor.Uymayacağımı biliyorsun anne.Ama böylesi seni rahatlatıyorsa yasakla herşeyi.Bugün park yasak,dondurma yasak ,çikolata yasak.Yasak yasak yasak.Artık küçük kızın büyüdü anne anlasana.Sen bana hala benim için küçüksün sende anne olduğunda anlarsın beni desende ben seni anlıyorum anne.Sende beni anla.Yol göster bana anne bırak hatalarda yapayım.Yüreğime eğil anne.Yüreğimdeki sevgiyi ,aşkı gör .Aşık oldum ben anne seviyorum bana yasaklı birini.Yemek yemiyorsun ,uyumuyorsun,daha bir sessizleştin diyorsun ya işte bu yüzden ...Çok acı çekiyorum anne.Anlata bilsem keşge sana.Kimseyle paylaşamadım. Ama sen kimse değilsin ki anne.Bir bilsen aşkımı yere göğe sığdıramıyorum.Onsuz bir saniyem geçmiyor.Heran düşünüyorum, düşündükçe çıldırıyorum.Gerçekler canımı acıtıyor anne.Kabullenmek istemiyorum.Hep hala bir umutla bekliyorum bana aslında yasak olmadığını söylesin istiyorum.Bunun mümkün olmadığını bile bile bekliyorum.Korkuyorum anne...Yolun sonuna geldim ne yöne gitmeliyim bilmiyorum.Yoksa gerimi dönmeliyim.Zaman karar verme zamanı vakit daralıyor.Ya gitmeli ya dönmeli , ya sevmeli ya unutmalı, her ikiside çok acı....Çıkmazlarda kayboluyorum beni bul ,yüreğimin derinliklerine in anne.....Yardım et anne dindir bu ızdırabı...
YORUMLAR
ciddi bi ızdırap görüyorum. Yirmili yaşlarımı çağrıştırıyo bana. Bitmeyecek bir kabus gibiydi. Ama bitti. Şimdi cennet zamanı. Cennet zamanlarında burada yaşadıklarının hiç birini hatırlamayacaksın bile. Hatta belki benim gibi iyiki de yaşamışım bile diyebilirsin. Umarım dersin. Anneler babalar, ne yaparlarsa yapsınlar iyiki varlar. Onların beni anlamadıklarını görünce kendimi onların yerine koyup öyle düşünmeye başladığımı hatırlıyorum. O yüzden oğulum şimdi cennette yaşatıyorum. Ama bırakıyorum düşüyor. Hatta bir seferinde... :) :)