Eylül, ayların en özelidir bana göre. Bunda içinde pek çok hüzne ev sahipliği yapıp şair ve yazarlara ilham kaynağı olması etkili olmuştur şüphesiz. Bu yönüyle ayrı bir öneme sahiptir. Fakat asıl kastettiğim bu aya özel anlam yüklenip uğruna şiirler, yazılar kalem alınması değil. Bu aya bir öğretmen, bir öğrenci gözüyle bakmak niyetim. O zaman daha farklı anlamlar yükleyeceğimiz muhakkak. Nasıl mı?Eylül ayı, ülkemizde okulların açıldığı çocukların ve öğretmenlerin birbirine kavuştuğu aydır. Bu yönüyle hüzünden ziyade sevinci barındırır. Okulun açılmasına üzülenler olabilir elbet içimizde. Bu durum hem öğretmen için hem de öğrenci geçerlidir. Ama okula sevdalı, öğrenmeye açık bir öğrenci ve öğretmen için tam bir vuslat havasıdır. Onun verdiği mutluluğu tadı hala damaklardadır. Bunu da ancak yaşayanlar ve onu yüreğinde hissedenler bilir. Bu yüzden eylülleri hep sevmişimdir. Bana hep kavuşmayı anımsatır. Bu durum öğrencilik yıllarımda da öğretmenlik hayatımda da böyle olmuştur.

Bu hissi her eylülde yaşadığım için kendimi çok şanslı sayıyorum. Okulların açıldığı ilk gün sabah bir heyecan kaplar yüreğimi. Zil sesini duyunca yüreğim pır pır eder. Okula yeni başlayan bir çocuk gibi heyecanlanırım. Öğrencilerimin cıvıl cıvıl seslerini duyunca kendimden geçerim, içimdeki eksikliğin ne olduğunu onların gözlerinde pırıltıyı görünce anlarım. Biliyorum, ben onlarsız yaşayamam. İşte bu yüzden her gün şükrederim halime. İyi ki öğretmenim, iyi ki öğrencilerim var diye.Onlarla zamanın nasıl geçtiğini anlayamam, bir bakmışım saatler birbirine kovalamış ve dersim bitmiş. Ama aklım yine onlarda kalır. Bugün niye ödevini yapmadı, niye derse gelmedi, niye canı sıkkındı diye dertlenirim kendimce. Bu düşüncelerle evin yolunu tutsam da aklımın bir köşesinde hep onlar vardır. Öğretmenliğe
başladığım ilk günden beri bunu yaparım. Onları önemsiyorum; çünkü mesleğimi seviyorum. Onlara değer veriyorum; çünkü onlar bizim geleceğimiz. Bizim yarınlarımız onlar.Bu yüzden eylülleri ve çocukları daha bir başka severim.

Şairin hüzün ayı derler eylül için, doğrudur. Ama benim çocuk ayıdır, mutluluğa erişme, vuslat ayıdır. Hayallerimize kaldığımız yerden devam etmenin bir diğer adıdır, eylül benim için. Aradan aylar, yıllar geçse de bu böyle devam edecek. Ben bir kandilim, onları aydınlatan. Işığımı tüketene kadar onları aydınlatmaya da devam edeceğim. Bu benim hayata bakışım, yaşam biçimim. Kim ne derse desin ben buyum. Değişmem, değişemem. O yüzden de eylül, benim için çocuk demek, pırıl prıl parlayan bir çift göz demek. İşte bu yüzden seviyorum eylülleri, seviyorum ülkemin geleceği çocukları.


10.09.2019/ Necati Dilek/ Nazilli