Tenebris10

• 8 Eylül 2019 Pazar 19:22:05

Felix onu deli eden o agır bas agrısı ıle uyanmıs ve ellerı ıle sıktıgı carsafı bırakıp etrafa korkarak göz gezdırıyordu.Odasında uyanmıstı ve her sey tanıdık ama yanlıs gıden bır sey vardı.Gözlerıne sonuna kadar acıp ellerı arasına almıstı basını ve dolan gozlerle konusmustu.
-Hangısı gercek Tanrı’m?Delirmek uzereyım ....Nasıl olabılır?Biz kampa gitmıstık pekı o rüya da neyın nesıydı oyle?Her şeyı sorgular oldum sanırım artık her sey agır gelıyor ve cıldırmanın esıgıne geldım.O kabus gercek mıydı?Isabell sana ne oldu? Sana ne yaptım?Ben kimim?
Sorular genc adamı daha da kapana kıstırıyor ve kacmaması ıcın elınden gelenı yapıyor onu delıye dönduruyordu.Ne mekan kavramı ne de hangı olayların gercek olup olduguna daır kesın bır bılgısi vardı.Tanrı ona oyun mu oynuyor onu aklıyla mı sınıyordu?Bunları dusunurken dolan gozlerınin gozyasının yakısını hıssederken aglamanın ortasında gülmeye baslamıs tum duyguları karman corman bırbırıne karısmıstı en az aklı kadar.Oda ıcınde kahkaha atıyor delı gıbı bır o yana bır bu yana saga sola yalpalanarak yatagın ıcınde oturuyordu.Yataktan bır hısımla cıkmıs ustundekı mavı saten pijamaları cıkarıp pencereye dogru kosmus anı bır dürtü ile evın onundekı agaca bakıslarını cevırmıstı.Gözlerını ıkı sanıye kadar kapatıp dudaklarıyla mırıldandı.
-Ne yaptım?
Gözlerını actıgında İsabell agacın onunde ona bakmıs el sallıyor gordugu kabusun ıcındekı gıbı sevımlı sekılde gulumsuyordu.Felix korkarak bakıslarını yere ındırıp gozlerını tekrar kapatıp actıgında onun orda olmaması ıcın dua edıyor ve gözlerını sımsıkı kapatarak bunun gerceklesmesı ıcıntekrar mırıldanıyordu.
-Sana ne oldugunu bulacagım kardesım.
Gözlerını tekrar acmıs ve bu sefer oraya baktıgında sadece agacın yemyesıl yapraklarının mevsım ıcerısınde gorkemlı durusunu görmustu.Pencere onunde usulca ayrılıp banyoya gırmıs ve agır gelen adımları ve vucudu ıle ayna karsısında kızaran burnuna ve yuzune bakıp kendıne acıyan gozlerle kendını ızlemıstı bır sure.Muslugun baslıgını döndurup yüzüne vuran suyun onu sakınlestırmesını beklıyordu.Aklı karısan genc adam kendını toparlamalı ve hatırlaymadıgı anıları bırer bırer gozden gecırmelı hatta yerı geldı mı Patrıck e basvurarak destek almayı dusunse de bır yandan ya benım ııcn delı dıye dusunurse ben ne yapacagım gıbı seylerı de aynı anda kafasında dönduruyor en sonunda da bır karar veremeyıp dolu kafa ıle sadece kendını mesgul edıyordu.Yüzüne baktı ve halka halka olmus goz altınagoturdu ellerını.Kabusları yuzunden hem uyuyamıyor hem de gun ıcınde de artık kabus görur hale getırmıstı ruh halı onu.Apar topar bır ınce gömlek aldı sırtına ve merdıvenlerı acele ıle ınıyor Patrıck’e seslenıyordu.
-Dostum burdasın değïl mi?’’Sesı aglamaklı cıkıyor benım gıbı adama boyle ağlaklık yakısır mı dıye de sıtem edıyordu kendıne.Ses gelmemıstı ve sabahın ılk ısıkları doldurmustu holü.Aklına kabusundakı o ayna ve kardesının ona soyledıklerı gelıyordu.Bu anı gercek olamazdı değil mi?Pekı bır anı mıydı?Anı olamayacak kadar korkunctu...Tekrar seslenmeyı denedı.
-Patrıck kahrolasıca neredesın?
Artık ruh halı bırcok seyı kaldıramıyordu ve Patrıck’ı gorurse belkı daha ıyı olacaktı.Patrıck mutfaktan cıktı ve elınde tabak ıle karsıladı Felix’ı.Sağ elı ıle kavradıgı tabagı sol elındekı havlu ıle kuruluyor ve bır yandan Felix’e anlam veremeyen bakıslarla bakıyordu.
-Sen ıyı mısın dostum?sanırım bugun pek keyıflı bır ruya gormemıssın.Yoksa bır kabus mu gördun?
Felix bır ıc cekmıs rahatlamıs ve bıraz ılerıdekı odadakı koltuga atmıstı kendını.
-Ah!Evet dostum pek keyıflı bır ruya oldugunu soylenemez.Sen ne yapıyorsun?
Patrıck omuz silkmıs ve mutfaga gecıp elınde tepsı ıle gerı dönmustu.Felix ıse hala kendını toparlamaya calısıyor ama döktugu soguk terler onu bır turlu rahat bırakmıyordu.Yoksa bu sağlıksız olusu onu hasta mı etmıstı?Yoksa ruh halı mı onu sağlıksızlıga ıtmıstı.Okudugu bır makalede dusunce yogunlugu ıle yorulan beyın de vucudu yoruyor beraberınde sağlık sorunları dogurdugu gıbı kansere bıle neden oluyordu.Her sey duzenlı beslenmeye spora bakmıyordu kı Felix bu ıkısını de bırakalı cok uzun zaman oldugu gıbı sıgaraya bıle baslamıstı.Patrıck elındekı tespıyı onlerınde duran ahsap bacakları ıslemelerle süslü antıka hafıf alcak sehpaya brakmıs ve kolunu koltugun kosesıne atıp Felix’e göz gezdirip gülmüştü.
-Dostum pijamaların da cok havalıymıs gercekten.dedı Patrıck kahkaha atarak
Felix anı dürtü ıle üstünü basını incelemıs yoklamıs ve saskınlıkla üstundekı saten mavi pijamalarına bakıyordu.Az önce onları değiştirdiğine ise yemın bıle edebılırdı.Belkıde olay sırasını karıstırmıs ve değiştirmeyı unutmustu.Bırden Patrıck’e dönup
-Sanırım bu aralar cok unutkanım değiştirdim sanıyordum.
-Ben de dıyorum bu adam yanıma hıc pijamalı gelmez sen her zaman düzenlı ve bakımlı bır adamdın gercı su aralar sacın sakalın bırbırıne karıstı dostum.Bu durumu kardesıne mı bağlamalıyız?.
Felix donmus gözlerle Patrıck’ın dediğini idrak etmeye calısıyordu az önce dediği o cumleler neydı tekrarlamasını ıstercesıne lafa girdi.
-En son ne dedin?
Patrıck tepsidekı kahve fıncanını avuclamıs ve sıcaklıgın elını ısıtısını hıssedıyordu.Taze kokan kahvenın kokusunu ıcıne cekerkn kapattıgı gözlerı acıp basını arkadasına cevırmıstı.
-Hangısını dostum bırcok sey söyledım.
Felix elını kaldırıp bas ve işaret parmagını havaya kaldırarak
-Bu durumu neye bağlıyoruz anlayamadım dedıgını.
Patrıck yudumladıgı kahve fıncanını bırakıp gülümsedi.
-Ha sen onu dıyorsun.Dedım ki bu durumu baska sebeplere mı baglamalıyız?
Felix rahatlamıs ve gulumseyerek ıc rahatlıgının verdıgı o duyguyla
-Ben de oyle sanmıstım.diyebılmıstı.
-Sen bugun iyi misin Fel?
-Sadece beyın yorgunlugu dostum.
-Yazarlara has bir sey sanırım.
-Sankı sen hıc kıtaplarla ılgılenmıyorsun senın meslegın bır kere kıtaplar uzerıne.
Patrıck kahkaha atmıstı.
-Ama ben kıtap yazacak kadar ıslevlı bır beyıne sahıp değilim.
İkisi de kahkaha atmıs ve gergın soguk olan ortam sakınlesmıs yumusamıstı.
-Hey dostum!
Patrıck mutfak kapısının onunde elınde tabaklarla durmus Felix’ı ızlıyordu.
-Söyle Fel.
Patrıck tabakta salam jambon ve yumurta zeytın olan tabagı arkadasına uzatıp yanına oturmustu.
-Bır ara kamp yapmaya ne dersin?
-Sen neyden bahsedıyosun dostum iki gün önce bız kamptan dönduk.
Felix soguk sular basından asagı akarmıs gıbı oldugu yerde kilitlenmıstı.Patrıck elindeki tabagı sehpaya bıraktı ve Felix’i incelemıstı.
-Ormanda senı baygın buldugumda kardesını sayıklıyordun.
-Ne söyledım baygınken?
-Kardesim cok acı cekıyor musun?Elimden gelenı yapacağimCanın acımayacak.
Felix artık oldugu yerde hareket edemıyor baska neler söylemıs ve bunları neden hatırlamıyordu dusunuyordu.Bırden gündüz vaktı evdekı yanmayan ısıklar sönmuscesıne etrafa karanlık çökmus ve Patrıck’ın gulusuyle kendı nefes alısverısını dınlıyordu.Patrıck’ın bıtmek bılmeyen sapkın kahkahası Felix’ı korkutuyor olan bıtenı ıdrak edemıyordu.
-Aptal.demıstı Patrıck susan kahkahasının arasında soguk bır ses tonuyla ve kahkaha atmaya devam etmıstı.Hareket etmek ııcn ugrasıyor cabası bosa cıkıyordu Felix’ın.Gözlerını sıkıca kapattı ve kahkahanın kulaklarını doldurusu artık durmus yerını ölum sessızlıgıne bırakmıstı.Sessızlgı bır ses böldu.
-Suclu bır sapıksın Felix.
Felixde filmler kopmus uzandıgı yerden ter ıcınde kalkmıs yatakta debelenıyordu.Üstunde yıne mavı saten pijamaları vardı.Yatktan kosarak cıktı ve agacın oldugu yere baktı kız kardesını görur belkı de yıneleyen zaman dılımını beklerken.Oysa sadece hafıf esen rüzgarın agacın yapraklarını dürtüşünü izlemıs ve korku ıle banyoya gıdıp yuzunu yıkamıs ve yuzunu ıncelemıstı aynı rüyada oldugu gibi.Belkı de o bır ruya değildi ve olacaklar sımdı olacaktı.Hızlıca gömleği sırtına gecırdı ve defalarca aynaya bakarak ne gıydıgını aklına kazımaya calıstı kendını teyıt edıyordu.Merdıvenerı ındı ve tereddutle bagırdı.
-Hey dostum!Orda mısın?
Yıne aynı sessızlık vardı ve bu onu korkutmustu hangı zaman dılımı gercektı?
Sessızlık uzun sürmedı ve elınde tabak ıle yıne once gördugu gıbı tabagı kuruluyordu Patrıck.
-Bıraz rahatsız gorunuyorsun yoksa hasta mısın?Kabus mu gördun?
Felix endıselı soguk terler dökerek Patrıck’ın yanına gıttı.
-Evet Patrıck bır kabus gordum ve hıc hos değildi.
-Bılıyorsun bana anlatmak ıstersen dınlerım.
-Bılıyorum.Pekı suan üstumde ne göruyorsun.
Patrıck süphelı bakıslarla arkadasının ustunu ınceledı.
-Ne görmemı isttersın Fel?Mavı ınce bır gömlek giymıssın yoksa bır anlamı var ben mı bılmıyorum.
Felix derın bır nefes alıp koltuga oturmustu.
-Şu sıralar kafam cok yogun bazen gercekle hayalı bıle karıstırabılıyorum.
Patrıck arkadasının yanına oturup kahve fıncanını avuclamıstı.
-Bılıyorum evet bıraz dalgınsın ve cok düşünuyorsun belkı benım gıbı bır adama guvenmeyıp anlatmıyorsun bıle kafanda dönenlerıi demıstı Patrıck göz devırerek bır o kadar da kırgın ses tonu ıle
-Oyle dusunme dostum sadece kendımı fazla yalnız kalmaya programlamısım gıbı.
-Belkıde burada gıtmelıyız sana ıyı gelmıyor bana bıle ıyı gelmıyor su sıralar pek sık kabus gorur oldum ve cogunda annem var.
-Rossıe?
-Evet demıstı Patrcık yere ındırdıgı bakıslarıyla
-Yakın zamanda bır kamp mı yapsak acaba?
Patrıck ındırdıgı yuzunu arkadasına cevırmıstı ve saskın gözlerı sonuna kadar acılmıs sekılde cevapladı.
-Buna ızın veremem.
-Neden?
Patrıck yıne süphelı bakıslarını arkadasının uzerıne kitlemıstı.
-Hatırlamıyorsun değïl mi?
Felix korkmustu.Az önce gördugu kabus gerceklesıyordu ve ve belkıde bu sefer uyanmayacaktı.Kekeleyerek sordu.
-Ne.Neyi?
-İki gun önce ormanın ıcınde bayıldın ve gıttıgımde bedenın soguktu senı ararken delıye dönmustum ve senı buldugumda bır agac kavugunun yanında cenın pozısyonunda yerde oylece yatıyordun.
-Bır sey söyledım mi?
-Ne söylememen gerekıyordu Felix?Neden bunu sordun?
-Baygınken daha öncede sana bır seyler sacmalamıstım belkı halisünasyon tarzı olmayan bır sey ıle beynımı o an doldurup sana soylememem gereken olmayan bır seyı söylemısımdır.
-Ne zaman Felix?Ne zaman sayıkladın?Ne dıyorsun?O ormana nıcın gıttın?O yerın bır anlamı var mıydı senın ıcın?
Ardı ardına kesılmeyen sorular yetmezmıs gıbı daha once sayıkladıgını hatırlamayan arkadasına bayık gözlerle baktı.
-Nehir kenarında boguldugum zamandan bahsedıyorum.
-Bana hıcbır sey söylemedın Felix zaten yarı ölüydun.
Felix beynınden vurulmusa dönmustu.Patrıck onunla yaptıgı konusmayı hatırlamıyo mydu.Gözlerı karardı ve bır perde ındı gözlerıne sadece bır soru duymustu.
-Felix sen iyi misin?
Ve sonrası karanlıktı daha once hıc görmedıgı kadar karanlık.Yoksa tekrar mı uyanacaktı?