- 552 Okunma
- 0 Yorum
- 3 Beğeni
Bizim Köy
Bizim mahalle... diye söze başlamıştım yaşlı bir amcama
"Burası köy kızım mahallesi yok" demişti
O günden sonra bizim mahalle yerine bizim köy diye başladım anlatmaya burayı merak edenlere....
Bizim köy gibisi yoktur; kıymet bilen misafirperver insanıyla, yeşilliğiyle, yanından geçen Sakarya nehriyle, sakinliğiyle kısaca muazzam bir köy...
Sakinlik deyince aklıma bizim komşu Recep geldi. Sarhoş Recep..
Genç,yakışıklı ve küpeliydi.
Her pazar sabahı bizim köy uykudayken arabasının radyosundan açtığı son ses müzikle kimseyi uyutmazdı. Elbette şikayetçi olduk lakin dinleyen kim. Kendi haline bıraktık.. Sonu mutlu bitti de bizde kurtulduk ondan.
Onun dışında sokaklarda koşuşan top oynayan çocukların sesi olurdu.
Bide bizim buralarda seyyar satıcıların sesleri... Hiç bitmez.
Çoğusu akşam gelirdi nedenini büyüyünce anladım.
Bir akşam vakti sokağın başına gelen sebzeciden domates almaya yollamıştı annem. Koşa koşa gittim heyecanla sırada bekledim herkes gibi. Sıra bana gelince Çok para verdim ama elime verdiği poşette üç beş ezik domatesi eve gelince annemin ve tabi benimde görmemle hayal kırıklığı yaşadık.
Akşam vakti ne bileydim ben o domateslerin ezik olduğunu sonra anladım ki çocukları kandırmak kolay oluyormuş akşam saatlerinde.. Bir daha da yollamadılar zaten. 😀
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.