Acı Nedir?

• 30 Ağustos 2019 Cuma 03:34:18

Acıyı tanımlamak zordur çünkü acı herkes için farklıdır. Bazıları der ki sen ona acı mı diyorsun ben bunu yaşadım birisi daha çıkar sen ona mı diyorsun ben bunu yaşadım. İnsanlar olarak unutmamamız gereken acının böyle bir şey olmadığıdır. Beş yaşındaki bir çocuğun acısı oyuncağının gözü önünde kırılmasıdır yahut bir sabah onu bulamamaktır korkusu. On sekiz yaşında bir gencin acısı belki ailesidir. Belki otuz yaşındaki bir adamın acısı eşinin onu aldatmış olması ve ya kırk beş yaşındaki adamın ağlaması annesinin ölümüdür. Herkes için farklıdır tanımı, her yaş için farklıdır. Belki yirmisine kadar mükemmel bir hayat yaşamıştır oyuncağı kırılmamıştır ailesi hep mutludur ona mutlulukla bakmıştır ama yirmi yaşındayken sevgilisi onu terk etti diye ağlıyordur canhıraş. Onun hayatının acısı da budur zira öğrenmemiştir başka acı. Bazı insanlar hayatı öğrendiklerinde daha on yaşındadır belki bazıları ise öğrendiğinde hayatının yarısı bitmiştir. On iki yaşında bir çocuk soğuk ve yağmurlu bir gecede kafasını iki eli arasına alıp yarınını düşünüyor olabilir şuan. Yahut hiç değiştiremeyeceği daha kötü bir şeyi, yaşadıklarını. Aynı saatlerde kırk iki yaşında bir adam ilk defa damarlarında sanki lav varmışçasına acıyı ilk kez böyle güçlü hissediyor olabilir. Sanki bir anda her yer karanlık oldu son aydınlık ondan yavaşça uzaklaştı ve kendini bir hiçin ortasında bulmuş olabilir. Ve diğer sabah kalktığında bambaşka biri olarak uyanabilir. Hayatının başka bir kısmına gözlerini açmıştır. İnsanları öğrendikleri şeyler, gördükleri şeyler, yaşadıkları şeyler, dinledikleri şeyler, hissettikleri şeyler bir önceki sabaha uyandığından çok farklı bir sabaha uyandırır. Yeni bir sen olursun. Ama herkes acıyı hissedecektir. Belki kalabalığın ortasında bir anda yalnız kalacak belki yalnızken birden çok dolacak. Fakat acı bu dünyada hissetmeden gideceğin bir şey değil. Beyninde anlar tekrar tekrar yaşanacak ve her yaşadığında tekrar beyninde başlayan acı vücudunun her yerinde kendini hissettirecek. Ellerin kasılacak belki vücudun donacak. İçin yanarken dışın buz kesecek. Parça parça yok olacaksın her aklından geçtiğinde. Biraz daha kararacak dünyan. Gittikçe kimse olmayacak yanında çünkü sen izin vermeyeceksin. Zira o dönemde olduğun insan sadece kafasındakilerle uğraşırken zorlandığından başka hiçbir şeyle ilgilenmek istemeyecek. Fakat belki yıllar geçtikten sonra artık tekrar eden şeyleri kabullenmek zorunda kaldığından iyileşmeye başlayacaksın. İnsanlarla konuşabilecek olacaksın. Canını eskisi kadar yakamayacak olanlar. Sen de iyileşmeye başlayacaksın. Her şeyin bir sırası vardır. Önce kıvranacaksın sonra başka bir insan olarak uyanacaksın daha sonra yeni olduğun seni kabullenmekte zorlanacak fakat en sonunda o gecenin öncesinden daha güçlü o gecenin sabahından daha az acı içinde olacaksın. Artık daha güçlü bir insan olacaksın. Ve bu kolay olmayacak. Zira güç kolay kazanılmaz.