Vasiyet

• 20 Ağustos 2019 Salı 19:12:20

VASİYET

Seksen sonları anarşinin en civcivli bıktırıp usandıran huzurun kaçtığı yıllardı

Rahmetli abim beni biraz da olsa o uğursuz iklimden uzaklaştırabilmek için Almanya,ya götürmüştü Üç aylığına turist olarak gitmiştim yengemin alman oluşu dolayısıyla bu serüven bir yıla çıkmıştı

Almanya da her ay yapılan bir etkinlik vardı: herkes kullanmadığı eşyasını meydanlık bir yere çıkarıyor, isteyen istediği eşyayı alıyordu

Bu etkinliğin adı schpermül idi Giysileri yıkayıp ütüleyip büyük poşetler içinde kapılarının önüne çıkarıyorlar ,Türk,ler de Almanlar, da evlerine bir sürü eşya çocuk karyolası, beşikler pusetler götürüyorlardı

Varlıklı insanlar kullanmadıkları gıcır gıcır mobilyalarını, okumadıkları kitapları, artık evlere sığamayacak duruma gelen ve akla gelen ıvır zıvır bir sürü eşyalarını bırakırlardı

Buraya nereden geldim anlatayım bari :

Bu gün balkonda otururken yine saçma bir fikir attım ortaya

Benim bir yastığım var bir yanı mor fitilli kadife, ki İrmgard yengemle kumaş alıp Burda,dergisinden kalıp çıkarıp dar etek dikmiştik

(Burda, dergisinin Almanya da katoloğu var; burda Türkiye,deki gibi beğendiğiniz modelin kalıbını çıkarıp dikiyorsunuz) O zamanlar dar etek pek bir modaydı

Zamanla,o eteğin ve anısının kalıcı olmasını düşündüğümden mor fitilli kumaşından yastık dikmeye karar vermiştim

Diğer yüzüne de yine abimin Almanya,dan şpermül,den alıp getirdiği pembe dudak temalı penye tişörtü söküp yapmıştım

Abi,mden hatıra; kıyamam atmaya

Evet ne diyordum: lafı uzattım ama benim için önemliydi yarı şaka karışık:dedim ki oğluma o yastığı ben ölünce vasiyetimdir. kabrimde başımın altına koy

Epeyi gülüştük sohbet ettik

Bir ara balkondan güneşten kaçtım odamda dedim ya, fena halde İLHAM hanım

Bir de defter kalem olsa ya
Bitter çikolata; bir şişe maden suyu,bu güne kadar tam anlamıyla okuyamadığım birkaç şiir de lütfen olsun yani

Daha aklıma gelirse yazarım Bu günlük bu kadar

Yüksel Nimet Apel
20.Ağustos.2019.Salı.Bodrum

Hikayesi: belki az da olsa kibirli olduğumuzu hissedip nefsi körletmeye yönelikti