KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 403 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
KAÇMA ZAMANI...
Sessizce gidebilsem keşke. İçimdekileri bir bavula sığdırıp kaçsam bu derinlikte boğulmadan. Kafam öyle karışık ki bugünlerde. Yokoluyorum her hücremle.
İçimdeki tüm fırtınaya rağmen susmak en zoruymuş yine. Yağmurlu hava bugünlerde... Yollar izimi sürüyor bense kayıp bir çöldeyim battım çıkamıyorum düzlüğe...KIRGINLIĞIM EN ÇOK DA KENDİME, HAKETMEYENLERE VERDİĞİM DEĞERDE... Keşke yok olsam sessizce. Binsem bir gemiye uzaklaşsam sonsuz maviliklere... Ruhum nefes aldırmıyor şimdilerde. Özlediklerim, sustuklarım hepsi acı veriyor sessizce. Suskunluk var dil de, kalp paramparça bir halde hâlâ bekliyor ümitsizce.
YOK OLUP DA HER ŞEYİ UNUTSAM KEŞKE ...
YORUMLAR
Belki de yok olmayı arzulamak yerine, unutmaya çalıştıklarınızla, yahut bir başka deyişle hatırlamaktan kendinizi alamadıklarınızla barışmalısınız. Kolay değil biliyorum. Zaman alır bir kere. Ama herşeyden önce kendinizi de içine alan devasa bir farkındalığa ihtiyaç duyarsınız.
En çok da büyük harflerle yazdığınız cümle düşündürdü beni. Tam olarak ne bekliyordunuz? Verdiğiniz değerin karşılık bulmasını mı? Karşılık beklediğiniz müddetçe, göreceğiniz hiçbir karşılık sizi tatmin etmeyecek.
Saygılarımla
