YAŞAYAMADIĞIM

• 10 Ağustos 2019 Cumartesi 00:57:55

Söze nereden başlayacağını bilmediğin anlar vardır bazen. Öylece bakarsın ve doğru söz ne diye seçmeye çalışırsın ama yoktur bunun bir amacı da ... Sadece içinde öyle bir dolmuşluk hissi vardır ki aslında onu kelimeler döküp de içinde boşaltmak zordur .. O kadar zamandır susuyorsun ki... Sanki konuşsan her şey bir anda boşalacak ve anlamsızlaşacak ya da sen artık sen olmayacaksın..Durur ve beklersin öylece boşluğa bakar gibi .... Sanki onca şey yaşanmamış gibi...Sahi yaşandı mı gerçekten ? İnsanın yaşadıklarını anlatması mı daha zordur yoksa yaşayamadıklarını mı? Sanırım yaşayamadıklarını anlatmak daha zordur çünkü elinde sana kalan koca bir hiçtir ... Yaşanılanı acı olsun tatlı olsun anlatmak daha kolaydır
Belki biraz için acır ama anlatmak her zaman bildiğin bir şeyi kolaydır... Ama ya boğazında düğüm gibi kalanlar yaşanamayanlar ... .Bir şarkı sözünde denk gelmek, bir kokuda hatırlamak , bir yüzde anımsamak , bir bakışta onun bakışlarını aramak her yüzde her tende bulmaya çalışmak ... Gece yattığında hayallere dalmak rüyanda görmek sabah olduğunda o yataktan sen değil de cesedinin kalkmasını gibi kalkan o bedene arkasından bakmak daha fazla uyuma isteği... Uyuduğunda görme ihtimaline sığınmak... Ama gördüğün şeyin bir rüyadan ibaret olması...
Bir tanıdıktan onunla ilgili bir şeyler duymayı dilemek ve hiç olmadık anda duymak .. Duyduklarının ise hiç de iyi olmaması sanki onunla ilgili kötü bir şeyler duyduğunda acının biraz hafifleyeceğini düşünmek ama tam tersi olması .. Kendi hayatının iyiye gitmemesi ve onun hayatının da aynı olduğunu bilmek savrulduğunu duymak ... Daha bir içine otururmuş öğrendim ... Çünkü bu sefer anlıyorsun ki o da aynı o da başaramamış ... Neden dersin neden o gün arkamı dönüp de gittim ben dersin ya bir kahve içseydim ne olurdu belki her şey değişirdi belki olması gereken buydu.. Ama olmadı olamadı... Gurur mu dersin ne dersin belki öfke belki vazgeçilmenin verdiği kırgınlık.... ,
Artık yüzüne taktığın o maskede eskidi eskisi gibi saklamıyor hüznü.. Her halinden belli oluyor tüm mutsuzluğun yeni bir maske lazım diyorsun ama artık tüm maskeleri taktığını da biliyorsun.. Anlatayım koşayım döneyim diyorsun ama gitmek için çok geç hem de olabileceği en geç zaman...
Ben derim ki sonu ne olursa olsun yaşayın yaşayın ki yaşayamadıklarınız yarın öbür gün karşınıza dikilmesin emin olun yaşayamamak yaşamaktan daha kötü....