- 654 Okunma
- 0 Yorum
- 0 Beğeni
Cocuk ve Tabut.
Düşünün ...
Evin bahçesinde iki saman balyesi üzerine konmuş bir tabut
Birinin oğlu birinin kocası birinin abisi birinin yiğeni birinim komşusu birinin osu şu su bu su üç tekerlekli bisikletiyle tabutun etrafında dolaşan 2 yaşındaki çocuğun (benim) babam.
30 yıl ne kadar hızlı yaşamak hayatı ne kadar çok sevdirmek kendini üzmemeye çalışmak kırmamak birininde bu adam kötü demesine izin verememek.
Birilerinin seni anlatırken gülmesi tarif ederken iyi adamdı diyebilmesini başarmak .
Çok gençti çok dediklerinde acaba demek.
Yüzünü hatırlamamak iyi birşeymi kötümü bilmiyorum.
Bazen duyuyorum “keşke bizimde babamız biz çocukken ölseydide hatırlamasaydık” bak ilker abi hiç hatırlamıyor demeleri.
Ben hiç belli etmedim duygularımı arkadaşlarımla babalar gününde alış veriş yapıp hediyeyi sokaktaki birine vermeyi öğrendim.
Babalar dan değil babalar gününden nefret ettim. Nerede duracağımı bildim. Arkadaşlarım babalarından para isterken hep 5 adım geride durdum.
En çok gülmeyi öğreniyorsun sahte sahte sevimli olmayı öğreniyorsun. Çünkü içinde kaynayan lavları ancak o gülücükler söndürebiliyor.
Seni anlıyorum diyenlerin beni anladıkları gün çattığında onların yanında olmaktan işte şimdi beni anladıkları gün benim onlara seni anlıyorum demekten başka bir görevim kalmıyor.
Babamın arkadaşlarını ziyaret ediyorum arada sırada hikayeler dinliyorum. Birazda aynı babana benziyorsun demelerini duymak biraz hoşuma gidiyor belki.
Hadi yeter bu kadar zırlamak. Salya sümük birbirine karıştı. Allah rahmet etlesin.
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.