- 435 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
KİL-KÜL-KUL...
-Kil, kül, kul, hep aynı kelimedir ki, yanmak iledir. Kil, yanan dünyanın söndükten sonraki kalan taş külü halidir. Kül, ağaçların yandıktan sonraki kalan odun külü halidir. Kul, Gerek çileyle, gerek aşkla mÂnen yanan insanın ulaştığı en son halidir ki, kil, yaratanın taş kulu; kül, yaratanın ağaç kulu; kul, yaratanın zât-ı cânâna yanan ins ve cin kuludur.
KİL-KÜL-KUL... Yazısına Yorum Yap
"KİL-KÜL-KUL..." başlıklı yazı ile ilgili düşüncelerinizi ve eleştirilerinizi diğer okuyucular ile paylaşın.
YORUMLAR
9 Ağustos 2019 Cuma 00:21:35
kil ; Yaratıldık bir damla çamurdan..
kul; Yaradanın yarattığından istediği..
Kül; Kulun dünyasını getirdiği son hal ..
ali mehmet türkoğlu
@ali-mehmet-turkoglu
TEŞEKKÜR EDERİM İLKER BEY. TABİ Kİ, O BOYUTLARI DA VAR...