KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 377 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
Yıkım
Sahil… Köpüklü dalgalar… Tek tük martılar… Kuma daldırılan plastik kürek… Çocuk hevesle kovayı kumla dolduruyordu. Kürekle, kum dolu kovanın üzerine birkaç defa vurup sıkılaştırdı. Kovayı alıp dalgaların ulaştığı ıslak yerden az öteye kurduğu kalenin yanına emekledi. Doğruldu. Kovayı ters çevirip önceden diktiği burcun yanına yerleştirdi. Yavaşça kovayı yukarı doğru çekti. Yan yana onlarca burç… İhtişamlı bir kale… Çocuk ayaklandı. Şemsiye gölgesinde uzanmış çifte doğru el salladı. Seslenecek oldu. Ayak bileklerine kadar gelen kocaman bir dalga... Yerle bir olmuş kale… Sahile karışmış burçlar… Denize dönen dalga, vahim bir tablo… Çocuk dondu kaldı. Elden düşen kürek… “Neden ben!” Çocuk kovayı aldı. Öfkeyle atılan kararlı adımlar… Kıyıya iyice yanaşıp kuma daldırdı. Avuç avuç doldurulan kum… Eliyle kovanın ağzını düzeltti. Fırlayıp kale yerine koştu. Çömelip kovayı ters çevirdi. Burcu dikecekken durdu. Başını kaldırdı.
YORUMLAR
Ne güzel bir deneyim olmuş çocuk için !
Önünde uzun bir yaşam olacak bazen kaybedecek bazen kazanacak
Gün gelecek elleri ile yaptıkları kumdan kale gibi yıkılacak
Yitirilenin ardından ağlayacak
Aklına düşecek sahilde ilk kaybettiği kumdan kalesi
Sonra tekrar dirilecek kalkacak ayağı ya acıları ile ve savaşacak hayat ile kaldığı yerden.
Hayırlı günler
