Hayatta kimilerine göre kolay harcanabilir, insanlar vardır..!


Bu kişiler güvenilir, merhametli, iyi niyetli ve hatta enayi tabir edilen cinsten olan kişilerdir..
Kesinlikle bir şekilde ele geçirildiklerinde mümkün olduğu kadar sömürülmeyi hak ederler..

Çünkü karşılarındakilere fazlaca değer verirler ve aşırı merhametle bezenmiş kişilerdir.. Güvendiklerine , sonsuz gözü kapalı güvenir, değer verirler.. Gerçekleri bir türlü görmekten hep kaçarak yaşarlar..
İtilip, kakılmakta asla üzerlerine yoktur.. Kendilerini bu duruma o kadar alıştırmışlardır ki, normal sıradan bir durum gibi görürler..
Ve hatta bu durumu abartıp kesinlikle istemeden yapıldığını düşünüp, yüreklerine su serperler..

Karşılarındaki değer yargıları fazla gelişmemiş şahsiyetlerse malesef onlar gibi düşünmemektedirler.. Hani meşhur bir sözümüz vardır. ( Vur ensesine, al ağzından lokmasını.. ) işte bu hepimizce bilinen pek değerli sözümüz onlar için ideal bir amaç şekildir.
Yeri gelir bunu beleşçilik olarak algılayıp test şekillerine girerler.. Yeri gelir alay konusu yapıp ulu orta hoş bir sohbet edasında ağızları kulaklarında Şen şakrak anlatırlar..
Ki bu zat-ı muhterem kişiler, menfaatleri doğrultusunda orta yolu her daim bulup iki yüzlülüğü asla elden bırakmayarak, dibine kadar ne varsa sıyırıp, bencillikleri uğruna bir lokma dahi bırakmazlar..

İşte bu büyük ayrımın koca bir resmidir.. Bir tarafta sömürülmeyi normal zanneden, verdikçe olmasa dahi uğraşıp hala vermeye çalışan tuhaf denilen merhameti bol kaçmış kişiler...

Bir taraftaysa sömürüp, bencilliğin cılkını çıkarmış fakat bir türlü doymayı bilmeyen aldıkça alan yüreğinde ne taşıdığını, isviçreli bilim adamlarının dahi çözeceğinden asla emin olunamayan kişiler..

Böylelikle girişini yaptığım yere dönmüş bulunmaktayız..
Hayatta kimilerine göre kolay harcana bilen insanlar vardır..! Ki asla bir cinsiyetide yoktur..

Yitirmek, kaybetmek gibi bir korkuları yoktur.. Mutlaka tükettiklerinin yerine bir yedekleri vardır.. Terk edip gitseler dahi, bir gün ansızın birikip kalmış birşeyler varmıdır diye yoklamak için dönerler..
Oysaki harcadıklarından geriye ne kalmış olduğunun, merakıdır asıl görmek istedikleri..

Her nasılsa artı ve eksi kutup ..Nasıl birbirini çekiyorsa bu iki insan tipi mutlaka, bir şekilde öyle yada böyle her hayatta denk gelir..
Birinin çok saf olması veya bir diğerinin çok zeki olması da değildir asıl konu..

Asıl konu insan olarak kişilerin birbirlerini belli amaçlar uğruna gözden çıkarmasıdır..!
Biri tutmaya uğraş verirken, diğeri itmek için uğraş verir.. İşte tıpkı artı eksi kutuplar gibi..
Ama bu kimin hatasıdır bilinmez, kolay harcanabilir kılmakmı kendini.. Yoksa kolayca harcamakmı birilerini....!

Hasbihalimi çok beğendiğim Balzac’ın anlamlı bir sözüyle bitiriyorum..

"İNSANLARA, ONLARI SİZE NANKÖRLÜK YAPMAYA, MECBUR BIRAKACAK KADAR BÜYÜK İYİLİKLERDE BULUNMAYIN"

Hep iyi insanlara denk gelmeniz dileğiyle..!


F.K
07/08/2019