Biraz At Biraz Tren

• 6 Ağustos 2019 Salı 08:37:00

Ne de severim çocukları, zibidileri, o küçük, minnacık güzellikleri... Kız erkek ayırımı yapmam, torun torundur, Seyfettin Dede derler de başka bir şey demezler... Hele de bayram seyran ise, eve de doluştular mı hem uzaktakiler hem de yakındakiler, nineleri ile benim değmeyin keyfimize... Evin içinde çocuk sesinden, kahkahasından geçilmez...

Yerlerde yuvarlanırız dağıtırız ortaları, anneleri de, bizim hanımda çıldırırlar, ortalı velveleye veriyoruz dağıtıyoruz diyede, ne benim ne de çocukların umurunda olur bu durum... Gelirler yanıma küçükler ’’Dede at ol.’’ hemen çökerim, çıkarlar sırtıma dıgıdık dıgıdık koştururuz salonda koridorlarda... Yine gelirler ’’Dede tren ol.’’ Of ki of! Bu yaştan sonra tren olmak, at olmak zor olsa da ne yapalım zibidileri çok seviyorum...

Geçen gün hep beraber çarşıya çıktık, dede dondurma dondurma diye tutturdular. Aldım tabi hepsine birer tane dondurma... Feda olsun benim zibidilerime... Ben bu yaştan sonra parayı ne yapacağım ki zaten. Mezara mı götüreceğim? Harcarım torunlarıma sev seve...

Kimi zaman saklambaç oynarız evin içinde hep ben yumarım gözlerimi, onlarda saklanırlar... Hiç bulamam hep gelir sobeler kaçarlar... Gıdıklarım bazen kerataları, kahkahalar ile gülerler... Zibidiler durur mu, onlarda beni gıdıklarlar... Evin içi kahkahalar ile çınlar durur... Biraz büyükleri ile okula gidenleri ile satranç ve tavla oynarız... Hep yenilirim keratalara, daha hiç yenemedim... Dedemi yendik diye de pek bir sevinirler, havalara uçarlar...

Dört tane evlat, dokuz tane de torun. Bayramda bir doluştular mı, ev şenlik yerine döner... Bir de mürüvvetlerini görsem daha ne isteyeyim Allah’dan... Geldik yetmiş sekiz yaşına merdiven dayadık... ’’Evlat sermaye torun kârdır.’’ derler... Buna göre demek ki dokuz torun ile ben epeyce kârdayım... Allah yokluklarını göstermesin...

Bunların babalarını annelerini de zamanında çok sırtımda gezdirdim... Onlarda beni çok tren, çok at yaptılar... Evlatlarımda dede olunca, herhalde ben dünyadan göçer giderimde bu dedelerini unutmazlar inşallah... Ara sıra gelip de mezarımı sulasalar bir ufak dualarını ekleseler bu da bana yeterde artar bile... Daha ne isteyeyim Allah’dan...

AHMET ZEYTİNCİ