Otobüs durağı… Oturan, ayakta genç, yaşlı yolcular… Halk otobüsü virajı döndü. Oturanlar ayaklandı. Kalkan eller… Otobüs yavaşlayıp durağa yanaştı. Kuyruk… Okutulan kartlar… Arkadaki orta yaşlı adamın telefonu çaldı. Ekrana baktı. ‘Canımmm’ Yukarı kaydırılan yeşil düğme… Adam bir yandan konuşuyor bir yandan kısa adımlarla yürüyordu. Kuyruk bitti. Otobüse bindi. Tısss… Kapanan kapı… Kartını okuttu. Dijital ses ‘Yetersiz bakiye’ Canı sıkıldı. Telefonu diğer eline alırken halen konuşuyordu.



Çekyatta baş başa vermiş iki kadın… Orta yaşlının elinde hoparlörü açık telefon… Yaşlıca olan sıkıntılı, patladı patlayacak, öne arkaya öne arkaya sanki hacı yatmaz…” Ah kızım ah!” diye çıkışınca ses gitmesin diye panikle nereye sokulacağı şaşırılan telefon… “Anne, sus duyacak.” “Duyarsa duysun. Bulduğun herife bak, taramalı tüfek. Susmadı iki dakika. Fikrini sormak yok tabi.” Kız mahcup… “Salon takımını erkek tarafı alıyor.” Annenin şimşek çakan gözleri… “Orası öyle de kızım, o kanepede sen de oturacaksın. Nişanlılar beraber gezer. Seni insan yerine koyduğu falan yok. ” Kız ne diyeceğini şaşırmıştı. Annesinin sözleri içini kemiriyordu.



Adam kulağında telefon zorlana zorlana parayı verip arkaya doğru adımladı. Gözleri koltuklarda gezindi. Kendi kendine “Boş yer. Sana demedim canım, boş yer gördüm.” Rahatlamış yüz ifadesi… Dörtlü gruba geçti. Karşısında yaşlı bir çift… Kadın gözlerini kapamış başını adamın omzuna yaslamıştı. Adamsa keyifli keyifli anlatıyordu. İhtiyarın neşesi ilgisini çekti. Kulak misafiri oldu. “Torunlar bizi rahat bırakmazlar. Bakkaldan marketten çıkamayız,” deyip kadının elini tuttu. Konuşması yavaşladı. Başını kadına doğru çevirdi. Yüzüne bakmaya çalışırken otobüs kavisten geçti. Yükselme alçalma… Kadının başı adamın omzundan göğsünün üzerine düştü. İhtiyarın yaş dolan gözleri... Kadını sarsıyor, “Aç gözlerini, bir şey söyle ,” diye yalvarıyordu. Telaşlanan yolcular… Adam sustu.

*

Kızın sevinçle parlayan gözleri… Suratı asılan annesi… Kovuşturulan kollar… Çevrilen baş… Kız ayağa kalktı. Sanki kuğu, salınıyordu. “İyi düşünmüşsün canım da… Bordoyu sevdiğimi biliyorsun. Perdeleri lila değil de bordo alırsak…”