MORBİDEZZANIN MAHKUMU

• 3 Ağustos 2019 Cumartesi 22:38:46

Kişisel bencilliklerimiz ve benliğimizin bir çeşit fantezisi olan kibirli egomuz daha ne kadar toplumsal değer yargılarımızı zedelemeye devam edecek? Özdeşleştiğimiz, biçimlendirdiğimiz kendimize has karakterimizi korumaya devam ederek kendimizden, benliğimizin bir bütünü olan davranış ve düşüncelerimizden, ödün vermemeye devam edeceğiz? Bu doğuştan gelen bir içgüdü mü, yoksa bize dikte edilen bir düşünce mi? Bunu düşünmemek için ısrarla direniyor muyuz, yoksa o parlak fikirlerimizin yanı başından geçip gitti de göremedik mi?

Bunlardan hangisini yaşıyoruz bilmiyorum ama toplumsal bir felakete koyun sürüsü gibi sürüklendiğimiz bir gerçek.

Koyun sürüsünün hazin sonunu bilmeyen var mı? Anlatayım. Bir koyun uçuruma doğru ilerler ve düşer. İkinci koyun da onu takip eder ve aynı kaderi paylaşır. Bundan sonrası felaketin ta kendisidir. Koyunlar sırasıyla uçurumdan aşağı düşmeye başlar, topluluğa uymanın acı sonucudur bu. Hatalı kurgulanmış bir oyunu oynamaktan farksızdır.

Ademoğlunun yarattığı acılar, yaşanan sıkıntılar bir gün bitecek mi;yoksa yaklaştığı müddetçe bunları düşünürken tuhaf bir morbidezza içinde kaybolup gidecek miyiz?

İnsanız, hatalarımız elbette var, ama biz farklıyız. Sorgulama yeteneğimiz var her şeyden önce. Bize tarifsiz güzellikte bir akıl verilmiş. İnanın ki o akıl her şeye yeter. Buna inancınız tam olsun, benim öyle.

*Morbidezza: Ölgün ve hastalıklı bir görünüm kazanmak için, göz kapaklarını kısarak bakmak ve bunun sonucunda ortaya çıkan melankolik ifade.