Ben Düşlerimi Kırmadım

• 17 Temmuz 2019 Çarşamba 23:05:58

Zavallı düşlerim. Onları kırmak istemedim. Saklı kaldıkları yerden bir pencereydi benim isteğim. Perdesi olmasın. Geceyide gündüzüde apaçık görsün. Ben düşlerimi kırmak istemedim papatya. Evinden uzak kaldırımlarda oturan sevdalılar vardır, iyi bilirim. Mevsimler değişirdi kaldırım taşlarında. Yüreğin ıslanır, gözlerine yağmur suları kaçar. Sırtından süzülür serin damlalar. Birde bakmışsın düşlerin çıka gelir o an, bakmadan arkasına. Ee papatya gelde şimdi anlat, kur kurabilirsen Nazım cümlelerini.
Oysa düşlerim hep telkin ederdi. Ben kırmak istemedim onları papatya.

Kilometrelerce tren yolculuğu yapmışlığım vardır. Ege tepelerinin ardında, zeytin bahçelerine açılan kapılar görürdüm. Meltemdi rüzgar. Her seferinde canla başla ayrılırdım demir yollarından, koşar adımlarla sahile doğru. Kumsalda bırakılmış izler karşılardı beni hep. Her defasında dalgaları engellemeye çalışırdım, silinmesin izler diye. Köşedeki koy başlangıcında bulunan fenerin ışığı uykularıma eşlik ederdi, dalga sesleriyle serin kumun bedenimi sarması. Bir görseydin papatya, o gece yıldızlarını. Tek tek ezberimde tutardım fi tarihinden hüzmeleri. Hiç izlemeyezdim güneşin doğuşunu, denize paralel uzanan tepelerden dolayı. Oysa rüya gibi gün batımı olurdu ege sahillerinde. Ufuk çizgisinin renk değişimi maviden turuncuya. Etrafta eski ahşap masa ve sandalyelerden kurulu rakı masaları. Kadehler birbiri ardına kalkardı. Ben kırmak istemedim düşlerimi papatya. Hayat öğretisinde yalnız kaldı onlar.

Beraber çıktığımız son yolculuğu hatırla papatya. Hatırla ki asla çıkmasın aklından. Benim kadehlere sarıldığım geceleri unutma. Sakın unutma papatya. Az cok hatırlıyorum, kırlangıçların elektrik tellerinden ayrılıp, uzak ufuklara yolculuklarını. Sonbaharın habercisiydi bu göç. Fotoğraf makinesine takılan bir kaç kare, hafızamda kalan. Şimdi anladın mı papatya? Düşlerim kırılmadı. Onlar kırlangıçlarla birlikte göç ettiler. Bir başka bahara dönmek için...

Şeref UYGUN