Yıl 1950.
Aylardan temmuz.
Boğucu bir Trakya sıcağı.
Günlerden pazar.
Ve Ramazan Bayramının da ilk günü.
Gözlerimi dünyaya açmışım.
Rahmetli anamın adımı "Bayram" mı ya da "Sabri" mi koyayım diye düşündüğü zaman.
Tam 69 yıl geride kalmış.
Ve 70’ime girdim böylece.
Hem biraz nostalji olsun,hem de zaman tünelinde bir yolculuk niyetiyle paylaşmak istedim.
Peki zeytin yoktu ki Trakya’da.
Hatta ilk zeytin ağacını öğretmen olarak atandığım Bergama/Kaplan köyünde görmüştüm 1968’de.
Ama Nazım’ın çoğu şiiri gibi"Yaşamaya Dair" şiiri de aklımdadır genelde.
Güne denk geleceğini düşünüyorum.
-Yani öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı/Yetmişinde bile,mesela zeytin dikeceksin...
.........
Bu satırları yazdığım yer penceremin önü ve tam İzmir-Çanakkale yolunun kenarı.
İlk geldiğimizde buğday tarlasıydı yol kenarları ve şimdi zeytine dönüştü.Rüzgarın etkisiyle dalları sağa sola savrulurken seyrine doyum olmayacak kadar da güzellikleri var!
Herkese zeytin tadında verimli/uzun yıllar diliyorum.