Çanakkale (57.Alayın izinde)

• 10 Temmuz 2019 Çarşamba 21:49:02

Değerli edebiyat defteri okuyucuları uzun zamandır yazmış olduğum gezi yazılarını siteye geçirmeye karar verdim umarım beğenirsiniz.

Çanakkale ’ye defalarca gitmeme rağmen ilk defa gitmiş gibi oluyorum. Ama bu sefer gerçekten bambaşka üyesi olduğum Türkiye izcilik federasyonu nun düzenlediği milli bilinç kampına bende katıldım.
Ecdadın izinden "dedeciğim ben geldim" demek için bende bu etkinliğe katıldım. Çanakkale ye adım attığımız andan itibaren üç gün boyunca aralıksız faaliyetler yapılıyor ecdadı anlamaya çalışıyoruz. 57.alay karargahında yatıp orda yemek yiyoruz manevi olarak çok etkileyici.
Çanakkalenin toprağı çok kuru ve şehitlik bölgesine gittiğiniz zaman toprağın hâlâ kan koktuğunu farkedeceksiniz dile kolay 250 bin küsür şehit kanı var.
Bu topraklar yanınızda rehber olsun olmasın size o savaş ortamını anlatıyor. Manevi hissiyatınız çoğalıyor bir nebze de olsa onları anlamak için onlar ne yediyse nerelerde savaştıysa tüm bu mekanları yaya olarak gezdik. Şehitliklere gittik. Şöyle baktığımda 15 inden 55 li yaşlara kadar nice insanlar yatıyor. Nice gencecik bedenler, o bedenlerin içinde gerçekleşmeyi bekleyen hayaller vatan uğruna toprağa uzanmış yatıyor.
Ve orada şunu anladım: evet ecdadımız vatan uğruna canlarını feda etmiş bizimde bişeyleri feda etmemiz gerekiyor onlar bedenlerini feda etmiş bizlerde ülkenin yararına ülkemizi korumak, kalkındırmak adına beyinlerimizi feda etmeliyiz.
Neyse 25 nisan sabahı ezandan sonra 57.Alayın taarruza çıktığı gibi toplarla bizi uyandırdılar bir bardak mercimek çorbası 2 tane kızarmış hamurla marşlarla 15 km yürüdük.
Gerçekten çanakkale kolay kazanılmamış ben bunu anladım.Tarihciler hep derler ya geçmişini bilmeyen geleceğine yön veremez geçmişi bilmek sadece tarihleri aklında tutmak mı bence bu kadarı yetmez. Ezberlemekle ne kadar öğrenilir ne kadar bilinç katılabilir. Sadece kitaplardan tarihi okumak olayları ezberlemek hiç renk görmemiş bi âmâ ya kırmızı rengi anlatmak gibi
Çanakkale kitaptan değil canlı olarak, toprağa dokunarak gözlerini kapattığında savaşın ortasında hissiyatını alarak daha etkili milli bir şuur yakalanacakdır bence

Okurken inşallah sıkılmamışsınızdır hani derler ya anlatılmaz yaşanır 57.alay yürüyüşüne katılmanızı tavsiye ederim